Το χωρίον Βερβίτσα μετωνομάσθη πρότινων ετών εις Τρόπαια δια τον εξής λόγον. Μετά την έξωσιν του Όθωνος εγίνοντο εν Γορτυνία, ως και εν τη λοιπή Ελλάδι πολλαί ταραχαί και εμφύλιοι σπαραγμοί μεταξύ γειτονικών ή και μακράν αλλήλων κειμένων χωρίων, τη  προθύμω αρωγή των τότε εν πλήρει δράση ευρισκομένων ληστών. Εκ των μάλλον αξιομνημονεύτων εν Γορτυνία επιδρομών χωρίων κατ’ αλλήλων, είνι η των κατοίκων της Ζατούνης εναντίον της Βερβίτσης. Συναφθείσης δε μάχης ολίγον έξωθεν της Βερβίτσης, οι Βερβιτσιώται υποκύψαντες εις τον υπέρτερον αριθμόν των αντιπάλων, ήρχισαν τρεπόμενοι εις φυγήν. Το χωρίον όμως εσώθη εις του εξής γεγονότος. Πλησίον του μέρους της συμπλοκής εκείτο το ναΐδριον του Αγ. Γεωργίου, ένθα ευρίσκετο μοναχός τις, ο Καλλίνικος, υπόπάντων ως άγιος θεωρούμενος ένεκα της ευσεβείας του και του ασκητικού βίου, ού διήγε. Ούτως ίδω τους συγχωριανούς του τρεπομένους εις φυγήν, αθός λαμβάνει εκ του ναού την εικόνα του Αγ. Γεωργίου, προεχώρησε προς της φεύγοντας και ανεφώνησε, αϊ σεις φύγετε, εγώ με τούτης εδώ (δηλ. την εικόνα) θα μείνω για να πολεμήσω. Και συγχρόνως εκτύπησε εμφαντικώς την εικόνα. Πλην τότε, ως εκ θαύματος, η εικών ήρχισε να δακρύη και τούτο ιδόντες οι Βερβιτσιώτες έλαβον θάρρος και μεθιορμής έπεσαν κατά των αντιπάλων των, τους οποίους δεν εβράδυναι τέλος να τρέξουν εις φυγήν εις ανάμνηση του γεγονότος τούτου, έστησαι τότε τρόπαιον ολίγου έξωθεν του χωρίου και εκ τούτου η ονομασία του χωρίου προήλθεν. Τα ανωτέρω εγράψαμεν κατά τας διηγήσεις διαφόρων Βερβιτσιωτών οίτινες όμως την επιδρομήν κατά της Βερβίτσης ανάγουσιν κατά τοις επί της Επαναστάσεως ή και εις προ ταύτης χρόνους. Ημάς όμως είμεθα βέβαιοι ότι αυτό έγινε κατά την μεταπολίτευση, διότι εκτός του ότι έχομεν παραδείγματα, ότι και άλλας επιδρομαί τοιαύτης φύσεως εγένοντο την εποχήν εκείνην, υπάρχει ήδη και εγγονός του Καλλίνικου ζων, ουχί δι και μεγάλης ηλικίας. Ώστε εάν ο Καλλίνικος έζη επί της Επαναστάσεως του 1821 έπρεπε να έχη τρισεγγόνους τουλάχιστον.

Σακελλαριάδης, Χ.

Το χωρίον Βερβίτσα μετωνομάσθη πρότινων ετών εις Τρόπαια δια τον εξής λόγον. Μετά την έξωσιν του Όθωνος εγίνοντο εν Γορτυνία, ως και εν τη λοιπή Ελλάδι πολλαί ταραχαί και εμφύλιοι σπαραγμοί μεταξύ γειτονικών ή και μακράν αλλήλων κειμένων χωρίων, τη προθύμω αρωγή των τότε εν πλήρει δράση ευρισκομένων ληστών. Εκ των μάλλον αξιομνημονεύτων εν Γορτυνία επιδρομών χωρίων κατ’ αλλήλων, είνι η των κατοίκων της Ζατούνης εναντίον της Βερβίτσης. Συναφθείσης δε μάχης ολίγον έξωθεν της Βερβίτσης, οι Βερβιτσιώται υποκύψαντες εις τον υπέρτερον αριθμόν των αντιπάλων, ήρχισαν τρεπόμενοι εις φυγήν. Το χωρίον όμως εσώθη εις του εξής γεγονότος. Πλησίον του μέρους της συμπλοκής εκείτο το ναΐδριον του Αγ. Γεωργίου, ένθα ευρίσκετο μοναχός τις, ο Καλλίνικος, υπόπάντων ως άγιος θεωρούμενος ένεκα της ευσεβείας του και του ασκητικού βίου, ού διήγε. Ούτως ίδω τους συγχωριανούς του τρεπομένους εις φυγήν, αθός λαμβάνει εκ του ναού την εικόνα του Αγ. Γεωργίου, προεχώρησε προς της φεύγοντας και ανεφώνησε, αϊ σεις φύγετε, εγώ με τούτης εδώ (δηλ. την εικόνα) θα μείνω για να πολεμήσω. Και συγχρόνως εκτύπησε εμφαντικώς την εικόνα. Πλην τότε, ως εκ θαύματος, η εικών ήρχισε να δακρύη και τούτο ιδόντες οι Βερβιτσιώτες έλαβον θάρρος και μεθιορμής έπεσαν κατά των αντιπάλων των, τους οποίους δεν εβράδυναι τέλος να τρέξουν εις φυγήν εις ανάμνηση του γεγονότος τούτου, έστησαι τότε τρόπαιον ολίγου έξωθεν του χωρίου και εκ τούτου η ονομασία του χωρίου προήλθεν. Τα ανωτέρω εγράψαμεν κατά τας διηγήσεις διαφόρων Βερβιτσιωτών οίτινες όμως την επιδρομήν κατά της Βερβίτσης ανάγουσιν κατά τοις επί της Επαναστάσεως ή και εις προ ταύτης χρόνους. Ημάς όμως είμεθα βέβαιοι ότι αυτό έγινε κατά την μεταπολίτευση, διότι εκτός του ότι έχομεν παραδείγματα, ότι και άλλας επιδρομαί τοιαύτης φύσεως εγένοντο την εποχήν εκείνην, υπάρχει ήδη και εγγονός του Καλλίνικου ζων, ουχί δι και μεγάλης ηλικίας. Ώστε εάν ο Καλλίνικος έζη επί της Επαναστάσεως του 1821 έπρεπε να έχη τρισεγγόνους τουλάχιστον.

dc.contributor.author	Σακελλαριάδης, Χ.
dc.coverage.spatial	Αρκαδία, Γορτυνία
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:10:52Z
dc.date.available	2016-01-15T11:10:52Z
dc.date.issued	1919
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/298173
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Το χωρίον Βερβίτσα μετωνομάσθη πρότινων ετών εις Τρόπαια δια τον εξής λόγον. Μετά την έξωσιν του Όθωνος εγίνοντο εν Γορτυνία, ως και εν τη λοιπή Ελλάδι πολλαί ταραχαί και εμφύλιοι σπαραγμοί μεταξύ γειτονικών ή και μακράν αλλήλων κειμένων χωρίων, τη προθύμω αρωγή των τότε εν πλήρει δράση ευρισκομένων ληστών. Εκ των μάλλον αξιομνημονεύτων εν Γορτυνία επιδρομών χωρίων κατ’ αλλήλων, είνι η των κατοίκων της Ζατούνης εναντίον της Βερβίτσης. Συναφθείσης δε μάχης ολίγον έξωθεν της Βερβίτσης, οι Βερβιτσιώται υποκύψαντες εις τον υπέρτερον αριθμόν των αντιπάλων, ήρχισαν τρεπόμενοι εις φυγήν. Το χωρίον όμως εσώθη εις του εξής γεγονότος. Πλησίον του μέρους της συμπλοκής εκείτο το ναΐδριον του Αγ. Γεωργίου, ένθα ευρίσκετο μοναχός τις, ο Καλλίνικος, υπόπάντων ως άγιος θεωρούμενος ένεκα της ευσεβείας του και του ασκητικού βίου, ού διήγε. Ούτως ίδω τους συγχωριανούς του τρεπομένους εις φυγήν, αθός λαμβάνει εκ του ναού την εικόνα του Αγ. Γεωργίου, προεχώρησε προς της φεύγοντας και ανεφώνησε, αϊ σεις φύγετε, εγώ με τούτης εδώ (δηλ. την εικόνα) θα μείνω για να πολεμήσω. Και συγχρόνως εκτύπησε εμφαντικώς την εικόνα. Πλην τότε, ως εκ θαύματος, η εικών ήρχισε να δακρύη και τούτο ιδόντες οι Βερβιτσιώτες έλαβον θάρρος και μεθιορμής έπεσαν κατά των αντιπάλων των, τους οποίους δεν εβράδυναι τέλος να τρέξουν εις φυγήν εις ανάμνηση του γεγονότος τούτου, έστησαι τότε τρόπαιον ολίγου έξωθεν του χωρίου και εκ τούτου η ονομασία του χωρίου προήλθεν. Τα ανωτέρω εγράψαμεν κατά τας διηγήσεις διαφόρων Βερβιτσιωτών οίτινες όμως την επιδρομήν κατά της Βερβίτσης ανάγουσιν κατά τοις επί της Επαναστάσεως ή και εις προ ταύτης χρόνους. Ημάς όμως είμεθα βέβαιοι ότι αυτό έγινε κατά την μεταπολίτευση, διότι εκτός του ότι έχομεν παραδείγματα, ότι και άλλας επιδρομαί τοιαύτης φύσεως εγένοντο την εποχήν εκείνην, υπάρχει ήδη και εγγονός του Καλλίνικου ζων, ουχί δι και μεγάλης ηλικίας. Ώστε εάν ο Καλλίνικος έζη επί της Επαναστάσεως του 1821 έπρεπε να έχη τρισεγγόνους τουλάχιστον.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Αρ. 694, σελ. 32, Γορτυνία, Χ. Σακελλαριάδης
dc.relation.sourceindex	694
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	Μη ψηφιοποιημένο
dc.subject.legendtitle	Τρόπαια
dc.subject.legend	Παράδοση Α
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	8133801/Αρκαδία, Γορτυνία

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές