Μια χωριάτισσα απο τη Ρούμπελη είχε τρείς κουτές θυγατέρες μα πολύ βιαστηκές για παντρειά. Έστειλε την πρώτη για νερό στη βρύση κάτου στη ρεματιά. Η κόρη ηύρε στη βρύση έναν καβαλλάρη στ' ΄άσπρα ντυμένο με το φέσι του το κόκκινο να ποτίζη ΄' άλογό του. Άμα τον είδε άρχισε να συλλογιέται και να κλαίη, λέγοντας σιγανά αυτό το τραγούδι Κόκκινο σκουφάκ μου κι άσπρε φουφουδάτε μου τάχα Γιάννη να σε λένε τάχα άντρα να σε πάρω κι άν πεθάνη ο Γιάννης μου τι θα γ'νουν τ'αρφανά μου; Και δός το κλάμα. -Σύρε να ιδής τι γίνεται η αδερφή σου λέει η μάννα στη δεύτερη την κόρην της. Πάει κ αυτή κ' αρχίζε ίδιο το τραγούδι και το κλάμμα. Πάει κι η τρίτη το ίδιο. Τότε σηκώθη και η γραιά και πήγε και άμα τις είδε σ'αυτό το χάλι τς έσπασε στο ξύλο.