Οι Κουμπάροι
Μια φορά ένας κουμπάρος ενοστιμευότανε την κουμπάρα του κι εκείνη το χαμοήθελε. Αλλά και ο ένας και ο άλλος δεν ετόλμαγε ναν το ειπή του αλλουνού. Μία μέρα επήγε ο κουμπάρος ‘ς την κουμπάρα κι αρχίνησε να γελάη. - Τι γελάς κουμπάρε; Του λέει η κουμπάρα. - Τίποτα! της λέει εκείνος, κι εξακολουθεί να γελάη. -Μα τι γελάς κουμπάρε; θα μου ειπής; Του λέει η κουμπάρα. -Μα δεν είναι για είπωμα, Της λέει ο κουμπάρος’ τι βλέπει ο μαύρος άνθρωπος ‘ς τον ύπνο του! εμονολογούσε ο κουμπάρος. -Μα θα μου ειπής! του είπε η κουμπάρα με επιμονή. -Σαν το θέλης, θα σου το ειπώ! απάντησε ο κουμπάρος. Είδα ‘ς τον ύπνο μου ότι κάτι σου εζήτησα και εσύ μου γύρεψες λεφτά! -Εγώ λεφτά από τον κουμπάρο μου! λέγει αμέσως η κουμπάρα και σταυροκοπιέται! -Λέου κι εγώ! αποκρίθηκε ο κουμπάρος και αμέσως την αγκάλιασε. Από τότες τους κουμπάρους τους είπανε: ψυχοπατεράδες των γυναικών.
Τόπος Καταγραφής
Άδηλου τόπουΧρόνος καταγραφής
1929Πηγή
Περιοδ. “Ελληνικά Μυθιστορήματα και Διηγήματα” 25 Σεπτεμβρίου 1929, αρ. 9, σελ. 80Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Ελληνικά Μυθιστορήματα και Διηγήματα, 1929, ΠεριοδικόΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT
Γλώσσα
Ελληνική - Κοινή ελληνικήΣυρτάρι
Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
ΣύμμεικταΤίτλος παράδοσης
Οι ΚουμπάροιΣυλλογές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Σχετικές εγγραφές
Προβολή εγγραφών σχετικών με κείμενο, συλλογέα, δημιουργό και θέματα.
-
Εξάδελφος την εξαδέλφη μια παριγοριά την έχει κι ο κουμπάρος την κουμπάρα εις τον τοίχον την ετραύα
Χρήστος, Νικόλαος (1889)Δηλώσι την σημερινήν της πολιτισμένης δήθεν κοινωνίας ηθικών κατάπτωσιν -
Ο κουμπάρος τηγ κουμπάρα δυο φορές την εβδομάδα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η σημασία της παροιμία ευνόητος εν έχη και μεταφορικήν αγνοούμεν -
Ο κουμπάρος την κουμπάρα δυο φορές την εβδομάδα
Παυλίδης, Βασίλειος Π. (1958)Συχνά κανείς παντρεύει τις φιλενάδες που δεν μπορεί να παντρευτή ο ίδιος και γίνεται κουμπάρος συνεχίζων τις σχέσεις του. Πολλάκις δε ο κουμπάρος με το θάρρος της πνευματικής συγγενείας, η οποία παλαιότερον εθεωρείτο ...