Προλήψεις τινές εν Πάπιγκω

“Άμ’ απιράης απού λάκκουν (ρύακα) κι σι φουνάξ’ κάνας στ’ όνουμά σ’, να μην απουλουηθής (αποκριθής) γιατί σ’ παίρν’ οι τζίνις (ή άλλως: οι σαϊταναραίοι) τα’λαλιά κι βουβαίνισι". "Οι τζίνις φέρν γύρα ‘ς τς λάκκ τα Τρίτις, του σαραντάημιρου και τα δουδικάημιρα". "Δεγ κάν’ τα λούζουντι τα δουδικάημιρα, μ’ Παρασ’κιυή, τ’ αηλαζάρ’ κι τ’ αηθουδώρ’, γιατί παθαίν’ν απού πουνουκέφαλου. Κατά π’ λέν "Κόρη λούσκι τ’ αηθουδώρ’ κ’ έλαβι του αηλαζάρ”. "Όντα προυτουβάν’ν του θεμέλιου, δεγ κάν’ να στέκιτι κάνας κουντά, γιατί τ’ παίρν τουν ήσκιου κι τουν θιμιλιών' ν. Γι' αυτό σφάζν’ ένα κατσίκ’ ή αρνί για να μην ουνουματίσ’ν κανέναν οι μαστόρ". [Βλ. Πολίτου Παραδόσεις σ. 1289. Λαογράφ. Γ' 689. - Σ. τ Δ.] σαραντάημιρου = την προ των Χριστουγένων τεσσαρακονθήμερον νηστείαν, δουδικάημιρα = τας 12 πρώτας μετά τα Χριστούγεννα ημέρας, μαστόρ= [Βλ. Πολίτου Νεοελλ. μυθολ. σελ. 13 κε. Λαογραφία Γ. 166]