Οι Τούρκοι και το χερνό

Ο Μωάμεθ οdεν ήρχεψε να λέη στσι Τουρκαλάδες πως μόνο φτος ειναι θεός dόνε πιστεύγασι και αυτό επολέμα να κάνη θάματα, σα bου τα 'κανε ο Χριστός μας, μα δε dα κατάφερνε. Μια βολά 'υρίζει και τωνε λέει πως μπορεί να χτυπήση το ραβδί dου και να βγή α 'τή 'ής νερό. Απο βραδύς λοιπό εμάζωξεν ασκιά και τα έμωσε νερό κι εδιάηκε gαί τα 'χωσε με την άμμο. Την αυγή πο ξυπνήσασι dα μουχτερά ρω Τουρκώ εμυρίστησα d' ασκιά κι εδιάησα gαίτα ξεχώσασι και τα φάασι. Ώρα μερέdι εξεκίνησεν ο Μωάμεθ με τσι Τούρκοι να πάσι να κάμη το θάμα dου, εχτύπα μες ςστην 'ής μα δεν ήβγαινε dίοτα. Παρά 'κεί 'υρίζει και θωρεί τσι χοίροι να τρώσι d'ασκιά κι α;πο στότες εκαταρίστηκε να μη ξαναφάη Τούρκος χερνίσιο gριάς. (μουχτερά= γουρούνια, φάασι= έφαγεν, χερνίσιο= χοιρινό κρέας)