dc.contributor.author | Λουκόπουλος, Δημήτριος | |
dc.coverage.spatial | Αιτωλία | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:10:29Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:10:29Z | |
dc.date.issued | 1919 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/297604 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Ένας βασιλιάς μια φορά πολέμησε με κάποιον άλλον βασιλιά και τον νίκησε. Τον πήρε σκλάβο και του έκοψε το κεφάλι. Το κάρακλο του κεφαλιού το χρύσωσε απο μέσα και απο όξω και έφκειασε έτσι μια κούπα μεγάλη για να πίνη κρασί. Ύστερα κάλεσε όλους τους αξιωματικούς και τους μεγάλους σε τραπέζι. Άμα φάγανε έπιαν κρασί. Πρώτας έπιε ο βασιλιάς με την κούπα και είπε πριν πιή σε υγειάν της Νίκης μας πίνω το καυκί γιομάτο. Το ίδιο είπαν καθ'οι άλλοι και πγιήκανε με την ίδιαν κούπα. Απο τότε και δώθε φκειώνται άμα πίνουν κρασί οι άνθρωποι. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄ | |
dc.relation.source | Αρ. 148, σελ. 31, Αιτωλία, Λουκόπουλος | |
dc.relation.sourceindex | 148 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_06317w | |
dc.subject.legendtitle | Γιατί πίνουν εις υγελιαν οι άνθρωποι άμα πίνουν κρασί | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΛΘ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 265508/Αιτωλία | |