dc.contributor.author | Πεδιού, Α. Α. | |
dc.coverage.spatial | Κύπρος | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:10:28Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:10:28Z | |
dc.date.issued | 1953 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/297592 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Επειδή οι σκύλλοι παρετήρησαν, ότι οι άνθρωποι έχουν γιατρούς οι οποίοι τους θεραπεύουν, όταν είναι άρρωστοι, ζήλεψαν και ήθελαν να έχουν και αυτοί δικούς τους γιατρούς να τους γιατρεύουν στις αρρώστειες τους. Γι αυτό λοιπόν κάνοντας έρανο μεταξύ των μάζεψαν κάμποσα χρήματα και τα έδωσαν σ'ένα σκυλί έξυπνο και το έστειλαν στο εξωτερικό να σπουδάση γιατρός και να φέρη μαζί του φάρμακα να τους δίδη, όταν αρρωστούν. Το σκυλί πήρε τα χρήματα που του έδωσαν και πήγε όπου διέταξαν, αλλά δυστυχώς δεν επέστρεψε πίσω απο τότε. Τα σκυλιά, λοιπόν, έκτοτε όταν συναντηθούν, μυρίζονται το ένα το άλλο, μήπως βρούνε απο την οσμήν των φαρμάκων τον γιατρό που τους γέλασε. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄ | |
dc.relation.source | Α. Α. Πεδιού, Παραδόσεις για τα ζώα, Μαθητική Εστία, έτος Γ, (1953), Κύπρος, σελ. 173, αρ. 9 | |
dc.relation.sourceindex | Μαθητική Εστία, Γ | |
dc.relation.sourcetype | Περιοδικό | |
dc.description.bitstream | D_PAA_06305w | |
dc.subject.legendtitle | Γιατί οι σκύλοι μυρίζονται ο ένας τον άλλον | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΛΘ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 146669/Κύπρος | |