Το χάρο τον φαντάζομαι μαύρο καβαλλάρη, πάνω σε μαύρο άλογο, πίσσα ναιώνια μαύρο. -Ο χάρος πέρνει τσι ψυχές και τσι κατεβάζει στον Άδη. - Ο Αδης βρίσκεται απο κάτω απο τη γή. Εκεί τον τοποθετεί και η λαική μούσα: <Στον Άδη θε να κατεβώ κι όλοι οι νεκροί φωνιάζου> εμείς επά δε θέλομε καρδιές π'ανεστενάζου>.<Το χέρι σου να το βαστώ οντέ δα βγή ψυχή μου>χαρούμενο θα κατεβή στον Άδη το κορμί μου.> -Ο χάρος όταν θα πάη τις ψυχές στο Άδη, τσι ρωτά ποιόν θέλουνε να τους φέρη για συντροφιά, απο τσι συγγενείς, που έχουνε στον απάνω κόσμο. Αν δεν καλοσυλλοιστή, απο τσι συγγενείς, που έχουνε στον απάνω κόσμο. Άν δεν καλοσυλλοιστή ο νεκρός και ζητήξη κιανένα ντου συγγενή, ποθαίνει κι αυτός σε 40 μέρες. Άν ζητήξη όμως το σπίτι ντου, τότες δε μπορεί ο χάρος να το σηκώση και δεν ποθαίνει άλλος.
Τόπος Καταγραφής
ΚρήτηΧρόνος καταγραφής
1949Πηγή
Ευαγγελία Κ. Φραγκάκι, Συμβολή στά λαογραφικά της Κρήτης, Αθήνα, 1949, σελ. 70Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Συμβολή στα λαογραφικά της Κρήτης, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT