Διηγήσεις περί ποινών επιβληθεισών εις Αγίους υπό του Θεού.

Διηγούνται ότι κάποτε ο Θεός έστειλε τον Χάροντα να πάρη την ψυχή ενός ανθρώπου. Όταν ο Χάρος εισήλθεν εις την οικίαν του πτωχού αυτού και άκουσε τους θρήνους της γυναίκας του ψυχορραγούντος και των τέκνων του, τους ελυπήθη και έφυγε, χωρίς να πάρη την ψυχήν. Ο Θεός οργισθείς τον εχαστούκισε δυνατά και του επήρε την ακοήν. Έκτοτε ο Χάρος είναι κωφόε και δεν ακούει τους θρήνους και τας παρακλήσεις των ανθρώπων.