Νια πεθερά ήτανε κακιά και δεν εδώρευε, φτωχόν δεν αγγέλιζε και μόνο νια φορά ούλη κι άπειρη έδωκε σε κάτι φτωχά παιδιά τυρόγαλο είχε όμως νια νύφη καλή, που έτσι έκανε, αλλιώς έκανε, κανέναν δεν άφηνε παραπονεμένο. Πέθανε κανιά φορά η πεθερά κι απο καιρό είδε η νύφη όνειρο την πεθερά κι έτρωγε σ'έναν κορίλο το τυρόγαλο και της λέει της νύφης : συ έχεις τρία τραπέζια στρωμένα στον κάτου κόσμο, εγώ όμως κακοπόπαθα, γιατί κακοπύκανα, αλλά χάρισε μου και μένα το ένα τραπέζι''-''χάρισμά σου και τα τρία, κι εγώ είμαι καλή να φτειάσω άλλα τόσα΄΄.Ούτε πεθερά τη θέρμη της δεν έδινε (δεν έκανε ελεημοσύνη)