Βρουκόλακας, σημαίνει την ψυχήν του εν αμαρτίαις αποθανόντος, την μεταβληθείσαν εις κακόν δαίμονα και περιερχομένην την νύκτα εις συγγενικάς οικίας ιδίως, ίνα φάγη άλευρα ή πειράξη γυναίκας, ως λέγεται. Το όνομα βρουκόλακας έλαβε τοιαύτην σημασίαν δια την εξής αιτίαν. Όπως οι ιατροί σήμερον πιστεύουσιν ότι ο κόσμος είναι πλήρης μακρόβιων ούτω και οι καλόγηροι της κημαίας δεισιδαιμονίας επίστευον και εδίδσκαν ότι εντός και εκτός των ανθρώπων και εις όλον τον κόσμον υπάρχουσιν άπειρα πονηρά πνεύματα, καλούμενα δαίμονες ή διάβολα. Τα πονηρά ταύτα πνεύματα ενόμιζον και νομίζουσιν ότι εκ των ναών μόνον φεύγουσι και κατά τα τρίτα άγια. Υα άγρια όμως βουνά, τα άγρια δάση και ρεύματα και πάσα η υπαίθριος χώρα νομίζεται ως κατοικία των τοιούτων δαιμόνων και δια τούτο και εξωτικά λέγονται. Οι βρουκόλοι ως διατρίβοντες, όπου και τα πονηρά ταύτα πνεύματα, βίον ακκλησίαστον και αμαρτωλόν ενομίζοντο άνθρωποι των διαβόλων και δαιμόνων, ως νομίζονται αι αίγες ‘ξ οι Τράγοι. Επειδή όμως και σήμερον ακόμη θεωρείται αμάρτημα και υπό των πνευματικών κανονίζεται να λέγη ο χριστιανός το όνομα του διαβόλου ή του δαίμονος, δια τούτο αντί τούτου λέγεται ο τραγογενής, ο τρισκατάρατος, ο εξωδώθες και άλλα. Αλλ’ η ψυχή του αμαρτωλού, η εις δαίμονα μεταβαλλομένη, επειδή περιέρχεται την νύκτα ως τον βρουκόλον και επειδή εθεωρείτο αμάρτημα να λεχθή δαίμων ή αλλέως, δια τούτο εκλήθη κατά πάσαν πιθανότητα βρουκόλακας. Ίσως όμως υπο το ψευδείς φάντασμα του βρυκόλακα να εκρύπτοντο πραγματικοί βρουκόλακοι ή καλόγηροι μετημφιεσμένοι εις βρουκόλος δια να κλέψωοι τι εκ των οικίων ή να ενοχλήσωσι γυναίκας. Αι τοιαύται κουτοπονηρίαι χρονολογούνται από των χρόνων του Διός. Άλλ’ εάν ταύτα είναι απίθανα, το βέβαιον είναι ότι ο ποιμήν, όπως σήμερον και τότε εθεωρείτο ως εις την εξωτικήν δαιμόνων.

Άγνωστος συλλογέας

Βρουκόλακας, σημαίνει την ψυχήν του εν αμαρτίαις αποθανόντος, την μεταβληθείσαν εις κακόν δαίμονα και περιερχομένην την νύκτα εις συγγενικάς οικίας ιδίως, ίνα φάγη άλευρα ή πειράξη γυναίκας, ως λέγεται. Το όνομα βρουκόλακας έλαβε τοιαύτην σημασίαν δια την εξής αιτίαν. Όπως οι ιατροί σήμερον πιστεύουσιν ότι ο κόσμος είναι πλήρης μακρόβιων ούτω και οι καλόγηροι της κημαίας δεισιδαιμονίας επίστευον και εδίδσκαν ότι εντός και εκτός των ανθρώπων και εις όλον τον κόσμον υπάρχουσιν άπειρα πονηρά πνεύματα, καλούμενα δαίμονες ή διάβολα. Τα πονηρά ταύτα πνεύματα ενόμιζον και νομίζουσιν ότι εκ των ναών μόνον φεύγουσι και κατά τα τρίτα άγια. Υα άγρια όμως βουνά, τα άγρια δάση και ρεύματα και πάσα η υπαίθριος χώρα νομίζεται ως κατοικία των τοιούτων δαιμόνων και δια τούτο και εξωτικά λέγονται. Οι βρουκόλοι ως διατρίβοντες, όπου και τα πονηρά ταύτα πνεύματα, βίον ακκλησίαστον και αμαρτωλόν ενομίζοντο άνθρωποι των διαβόλων και δαιμόνων, ως νομίζονται αι αίγες ‘ξ οι Τράγοι. Επειδή όμως και σήμερον ακόμη θεωρείται αμάρτημα και υπό των πνευματικών κανονίζεται να λέγη ο χριστιανός το όνομα του διαβόλου ή του δαίμονος, δια τούτο αντί τούτου λέγεται ο τραγογενής, ο τρισκατάρατος, ο εξωδώθες και άλλα. Αλλ’ η ψυχή του αμαρτωλού, η εις δαίμονα μεταβαλλομένη, επειδή περιέρχεται την νύκτα ως τον βρουκόλον και επειδή εθεωρείτο αμάρτημα να λεχθή δαίμων ή αλλέως, δια τούτο εκλήθη κατά πάσαν πιθανότητα βρουκόλακας. Ίσως όμως υπο το ψευδείς φάντασμα του βρυκόλακα να εκρύπτοντο πραγματικοί βρουκόλακοι ή καλόγηροι μετημφιεσμένοι εις βρουκόλος δια να κλέψωοι τι εκ των οικίων ή να ενοχλήσωσι γυναίκας. Αι τοιαύται κουτοπονηρίαι χρονολογούνται από των χρόνων του Διός. Άλλ’ εάν ταύτα είναι απίθανα, το βέβαιον είναι ότι ο ποιμήν, όπως σήμερον και τότε εθεωρείτο ως εις την εξωτικήν δαιμόνων.

dc.contributor.author	Άγνωστος συλλογέας
dc.coverage.spatial	Άδηλου τόπου
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:10:22Z
dc.date.available	2016-01-15T11:10:22Z
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/297447
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Βρουκόλακας, σημαίνει την ψυχήν του εν αμαρτίαις αποθανόντος, την μεταβληθείσαν εις κακόν δαίμονα και περιερχομένην την νύκτα εις συγγενικάς οικίας ιδίως, ίνα φάγη άλευρα ή πειράξη γυναίκας, ως λέγεται. Το όνομα βρουκόλακας έλαβε τοιαύτην σημασίαν δια την εξής αιτίαν. Όπως οι ιατροί σήμερον πιστεύουσιν ότι ο κόσμος είναι πλήρης μακρόβιων ούτω και οι καλόγηροι της κημαίας δεισιδαιμονίας επίστευον και εδίδσκαν ότι εντός και εκτός των ανθρώπων και εις όλον τον κόσμον υπάρχουσιν άπειρα πονηρά πνεύματα, καλούμενα δαίμονες ή διάβολα. Τα πονηρά ταύτα πνεύματα ενόμιζον και νομίζουσιν ότι εκ των ναών μόνον φεύγουσι και κατά τα τρίτα άγια. Υα άγρια όμως βουνά, τα άγρια δάση και ρεύματα και πάσα η υπαίθριος χώρα νομίζεται ως κατοικία των τοιούτων δαιμόνων και δια τούτο και εξωτικά λέγονται. Οι βρουκόλοι ως διατρίβοντες, όπου και τα πονηρά ταύτα πνεύματα, βίον ακκλησίαστον και αμαρτωλόν ενομίζοντο άνθρωποι των διαβόλων και δαιμόνων, ως νομίζονται αι αίγες ‘ξ οι Τράγοι. Επειδή όμως και σήμερον ακόμη θεωρείται αμάρτημα και υπό των πνευματικών κανονίζεται να λέγη ο χριστιανός το όνομα του διαβόλου ή του δαίμονος, δια τούτο αντί τούτου λέγεται ο τραγογενής, ο τρισκατάρατος, ο εξωδώθες και άλλα. Αλλ’ η ψυχή του αμαρτωλού, η εις δαίμονα μεταβαλλομένη, επειδή περιέρχεται την νύκτα ως τον βρουκόλον και επειδή εθεωρείτο αμάρτημα να λεχθή δαίμων ή αλλέως, δια τούτο εκλήθη κατά πάσαν πιθανότητα βρουκόλακας. Ίσως όμως υπο το ψευδείς φάντασμα του βρυκόλακα να εκρύπτοντο πραγματικοί βρουκόλακοι ή καλόγηροι μετημφιεσμένοι εις βρουκόλος δια να κλέψωοι τι εκ των οικίων ή να ενοχλήσωσι γυναίκας. Αι τοιαύται κουτοπονηρίαι χρονολογούνται από των χρόνων του Διός. Άλλ’ εάν ταύτα είναι απίθανα, το βέβαιον είναι ότι ο ποιμήν, όπως σήμερον και τότε εθεωρείτο ως εις την εξωτικήν δαιμόνων.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 474, σελ. 236 – 238, Άδηλου Τόπου, Ανωνύμου
dc.relation.sourceindex	474
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.notes	Λείπουν 2 σελίδες στο ψηφιοποιημένο
dc.description.bitstream	D_PAA_06162w
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΖ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	390903/Άδηλου τόπου

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές