Κάποιος πέθανε και πρίν τον θάψουνε τον πήδηξε η γάτα και το αίμα του ζωντάνεψε και κάθε βράδυ παρουσιαζόντανε στο σπίτι σκιά και έκανε κρότο τα μεσάνυχτα στις 12 η ώρα και πήγαινε στα στρώματα που κοιμόντουσαν και τους έπνιγε και όλο το χωριό είχε αναστατωθή και δε μπορούσαν να βρούν τι πράμα ήταν αυτό. Ύστερα αναγκάστηκαν και παραμόνευαν στο μνήμα και στο σπίτι. Μετά πολύ καιρό το ανακάλυψαν. Έβγαινε ένας από το μνήμα κόκκινος σαν φούσκα κ’εκατρακυλιότανε. Την άλλη ‘μέρα πήραν ασβέστη τον σβύσανε ‘κείνη την ώραν που θα έβγαινε. Μόλις βγήκε περιχύσανε τη κόκκινη φούσκα με τον καυτό ασβέστη και η φούσκα έσκασε και δεν ξαναπαρουσιάστηκε πιά. Το βράδυ, τη νύκτα, που μαγείρευαν τους έρριχτε από πάνω από το τζάκι ακαθαρσίες μέσα στα φαγητά.
Τόπος Καταγραφής
Πέλλα, ΈδεσσαΧρόνος καταγραφής
1961Πηγή
Λ. Α. αρ. 2394, σελ. 12 – 13, Γεωργ. Κ. Σπυριδάκη, Έδεσσα Πέλλης, 1961Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2394, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT