Ουδέν λέγομεν ως εφιάλτης επεβάρυνε το χριστιανικόν και απλούν πνεύμα τούτην όσον οι βρικόλακες, τα στοιχειά, περ’ήν και εν τοις επομένους ο λόγος. Προ πολλών ετών υπήρχεν εν Τσορέκ-κοι και άλλοις ομόροις χωρίοις η αποτρόπαιος συνήθεια να τρυπώσι δια τινός βελόνης, σακαρράφας, την κουλίαν του νεκρού, δια να μη δυνηθή ν’αναστηθή και γίνη βρυκόλλαξ’ άλλ’ ή συνήθεια αύτη συν τω χρόνω σχεδόν εξέλιπε εις μέρον δ’ως αυτιστάθμησμα της αρχαίας ταύτης και θρησκευτικής, νομιζομένης, συνηθείας μεγάλη καταβάλλεται προσπάθεια παρά την οικείαν, όπως μηγαλή πλησιάση πηδήση άνωθεν του νεκρού διότι γίνεται ο νεκρός βρυκόλαξ, το τοιούτο δ’εξακολουθεί εισέτ’ πιστευδόμενον απρ’ημίν μετ’άκρας ευλαβείας, ο εξοστρακισμός δ’ούτος της γαλής εκ την νεκρήν είναι ένδειξις θρησκευτικής ευλαβείας και λατρείας προς τους νεκρούς.
Place recorded
ΑδριανούποληRecording year
1891Source
Αρ. 34, 120, Κ. Κουρτίδης και Γ. Κωνσταντινίδης, ΑδριανούπολιςSource index and type
34, Αρχείο χειρογράφωνItem type
ΠαραδόσειςTEXT