Βουρβούλακας. Εκ τινά κώδικα του 1756 περιέχονται τα εξής : Τούτα τα ψηφία είναι δια τους βουρβουλάκους: Μ-Τα-Μ-Α-Κ-Τα-Γ-Θ-Χ-ς-Π-Π-Τ-Τ-Τ-Ξ-Δ-Μ-Ν-Φ-Τ-C-Τα-Τα-ς-Χ-Ω-Ε-Τα-Μ-Τα-Π-Κ-Φ-Γ-Δ-C-Τ-Τ-ς-Χ-Ω-Ε-Τ-Μ-Τ-Π-Κ-Φ-Γ-Δ-C-Τ-Δ-Μ-Ν-Τ-Τ-Χ-Μ-Θ-Μ-Ξ έξελθε και αναχώρησαν από του δαύλου του θεού. Τα άνωθεν ψηφία είναι η εξήγησης αυτών. Μετά μέλον κατεργήθηκε, στήτο πάντων τούτο το ξεδέμονες, ερίπτουσι τούτο το στοιχείο εν τω μετώπω πάν κακόν φυγάδευσον το δαιμόνιον τούτο Χριστέ μεθ’ ημών στήτω έξελθε και ανχώρησον από τον δούλου του θεού. Επίσης και η ακόλουθος περιγράφη επιβεβαιοί των γενικών τότε δεισιδαιμονίαν. –Αρχη θεώ δια να χαλάσης βουρβουλάκους πρώτον μεν κάμε αγιασμού και να υψώση Πναγίαν και ν’ανάψη τρία κερία έπειτα να ανοίξης του τάφου να διαβάσης τους αφορισμούς της βαπτίσεως ‘ς του μεγάλου Βασιλείου και το πρώτω εθνικώ και τα κερία του αγιασμού να τα κάμης σταυρούς και να τα βάλης στου τάφου, στο κεφάλι, στα πόδια και εις το έναν πλευρόν ‘ς εις το άλλο.