Εμφάνιση απλής εγγραφής

Οι βρυκόλακες

Πίστευαν ότι βρυκολακιάζουν κυρίως μωαμεθανοί. Γι αυτό απόφευγαν γενικά να περνούν τη νύχτα από Τούρκικα νεκροταφεία. Παραδεχόταν όμως ότι βρυκολακιάζουν κάποτε και χριστιανοί αμαρτωλοί, ύστερα από ψεύτικον όσκο, από κατάρα, από φόνο που τυχόν είχανε διαπράξει στη ζωή τους. Οι βρυκόλακες στη φαντασία του λαού είχαν μορφή σκελετού ανθρώπου, που ερχόντανε κ’έξυναν με τα νύχια τους τις πόρτες ή τους σανιδένιους μεσότοιχους-ετσαράφιζαν τα πόρτας ή τα τσαντούγια. Επίσης ουρλιάζανε σαν τα σκυλιά-ουρνούντανε- ή μεταμορφωνόντανε σε σκυλάκια μαύρα ή γάτες άσπρες και παρακολουθούσαν έξω τη νύχτα τους ανθρώπους όπως και τα ξωτικά. Για προφύλαξη από την προσβολή τους έκαναν το σταυρό τους και λέγανε προσευχές-κυρίως το <πάτερ ημών> ή το <πιστεύω εις ένα Θεόν..>-πράμα που προκαλούσε και την απομάκρυνσή τους. Για να μην εμφανιστούν άλλη φορά, χάραζαν το σημείο του σταυρού ή έκαναν παράκληση κι αγιασμό στο μέρος όπου σημειώθηκε η εμφάνιση. Ασφαλώς κ’εδώ έπαιζε σπουδαιότατο ρόλο η αυθυποβολή.

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής