Ενθυμούμαι (και γελώ) κάτι σχετικό του Αποζαριού. Είχε πεθάνει αυτοκτονήσασα ή πενθερά του Παπα-Τσιάτσκα με δηλητήριο, γιατί δεν την έδινε τα κλειδιά από το αρμάρι να σουρουπουτσένεται, η νύφη της. Ο μακαρίτης Μενέλαος την ξεκοίλιασε και όλα το τσιουρβαλίκι το μετέφερεν εις τον Κύρον προς-εξέτασιν. Μετά την ταφή της γρηάς δυό τρείς μέρες συσκέπτεται το μαριδοσυμβούλιο τι να κάμουν να τρομάξουν τη γειτονιά. Τι σοφίζονται λοιπόν; Παίρνουν ένα μαύρο καρούλι ράμματα και με τρόπο κάποιος πάει και περνάει το τσουκανέλι της πόρτας στο ράμμα. Την άκρα την φέρνει μπροστά στου Κουτσού το σπίτι, που ήταν το επιτελείο. Αρχίζουν λοιπόν και τραβούν το ράμμα. Ακούεται ‘’τάνκ-τάνκ-τάνκ-τάνκ’’. Βγαίνει ο παπάς στο παραθύρι : -Ποιος είναι; Ποιος χτυπάει; Ούτε φωνή, ούτε ακρόασι. ‘’Τάνκ-τάνκ-τάνκ-τάνκ’’, πάλι. Βγαίνει πάλι ο παπάς στο παραθύρι : -Ποιος είναι; Αί!Ποιός είναι;(και σταυροκοπιέται και χαμηλόφωνα λέει κάτι μυστικοτρόπαρα).. –Κακονάσαινα, αι ΚυρακακοΝάσαινα!Βγαίνει η τετράπαχη, ντόμπρα, που είχε τα πολλά κοφίνια Τσούρβα και μας γέμιζε τσέπες ποδιές και κοιλιές, με τα ματογυάλια της, ξεμα΄΄ιασμένη, καθώς ήταν για ύπνο. –Όρσες παπά μου, τι διατάζεις;. –Είναι κανένας στην πόρτα μου; -Όχι! Παπά μου! Όχι! Κανένας..κανένας. ‘’Τάνκ-τάνκ-τάνκ-τάνκ’’ –Ποιος; Κυρά Νάσαινα..ποιός είναι; -ΠαπαΝαούμη μου, μόνο του χτυπάει το τσουκανέλι… Μπά! Θεούλη μου-Μπά! Χριστός και Παναγία! Και αρχίζει και λέει απ’όξω το Πατερημό της και το Βασιλευουράνιο της και ότι άλλο ήξευρε και το Χριστός ανέστη ακόμη. Άμ! Ο παπάς; Λέλε μανούλα μου!.. Γονατίζει προς τα εικονίσματα και παίρνει τετραβάγγελα και αρπάζει φτέχτες και κατεβάζει Προσευχητάρια και Αγιασματάρια και όλα τα είς ΄’αρια. –Παναγιά μου, Χριστέ μου, Δώδεκά μου, Αί-Βασίλη, Άι-Νικόλα, άι-Τέτοιε,άι Αλλοιώτικε…και κλαίει και οδύρεται, διότι νομίζει ότι βρυκολάκιασεν η μάνα του, που φαρμακώθηκεν.. Έξαφνα όμως το παίρνει απόφασι κατεβαίνει και περιμένει πίσ’απ’ την πόρτα ‘’Τάνκ-τάνκ-τάνκ-τάνκ’’…Ανοίγει την εξώπορτα και τι να ιδή; Ένα ράμμα Προτού όμως το πιάση τραβιέται απ’τη βρωμοπαρέα…Την άλλη μέρα γέλοια και χάχανα, σούσουρο και ξεκαρδίσματα απ’την Κακο-Γάκαινα, ως την Κακο-Νανέτα και παρέκει έως την Τρυγόνα της Τίτσκας.