Άμα πόθαμεν άνθρωπος, μπορούσε να γίνη βουρβούλακας. Το σώμα δεν έλειωνε, ήταν κατακόκκινος με μεγάλα νύχια. Ελέγανε πως αυτός ήταν βουρβούλακας κ' εσηκωνόντανε την νύχτα απο τον τάφο κ' επήγανε στα σπίτια κ' επάτειε τον άρρωστο και τον επουμπούλιζε (τον ερρουφούσε). Τότες εξεχώνανε τον νεκρό, τον εκατακόβγανε με τα φτυάρια και του ρίχνανε απο πάνω ξίδι και τον εχώνανε πάλι εκεί.

1962

Λ. Α. αρ. 2449, σελ. 43, Γεωργ. Σπυριδάκη, Ικαρία, (περιοχή Ραχών), 1962

2449, Αρχείο χειρογράφων

Παραδόσεις
TEXT

Ελληνική - Κοινή ελληνική

Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄

Παράδοση ΛΖ

Βουρβούλακας

Except where otherwise noted, this item's license is described as Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές