Ήτανε δυο αδερφάδες. Η μικρή τα ‘σασε με τον γαμπρό της και την επήρε κι έφυγε. Η μάννα της στενοχωρέθηκε. Ήθελε να πάη έξω στα καλύβια, σε αμπέλια. Κίνησε να πάη ν’ανάψη τα καντήλια στην εκκλησία που ‘ταν στο κρήμα. Πήρε το λάδι, κεριά και καμιά δεκαριά πορτοκάλλια. Στο δρόμο έπιασε χιόνι. Αυτή έρριχνε από ‘να πορτοκάλλι για να τήνε βρούνε επειδή κατάλαβε ότι θα χαθή στο χιόνι. Λοιπόν είδε ο κόσμος ότι δε φάνηκε η γυναίκα. Πήρανε φανάρια και πήγανε δρόμο δρόμο στο καλύβι της. Στο δρόμο βρίσκανε και τα πορτοκάλλια. Πέρα από το καλύβι την ηύραν να την τρώνε τα κοράκια. Τήνε πήρανε και τήνε θάψανε. Λέγανε ότι βρικολάκιασε. Η θυγατέρα της η μία, που την αγαπούσε πολύ, δεν παντρεύτηκε πια. Πήγαινε σ’εκείνη τη θυγατέρα, που πήρε το γαμπρό, και της γιόμωζε αίματα τ’αλεύρι ηύλαγε τα καζάνια, που βάτανε για νερό. Στη θυγατέρα, που την αγάπαγε, πήγαινε νύχτα, της βόλευε στο σπίτι, της σάρωσε την παραστιά. Αυτήν και να την άκουγε δε μίλαγε. Ένα χρόνο πάλευε την κόρη της. Μαζεύτηκαν άντρες πήρανε ένα τέτζαερη λάδι, το βράσανε, σκάψουνε της ρίξανε το ζεματιστό λάδι. Ήταν τα μάτια της ανοιχτά. Ησυχάσανε ιθιά ο κόσμος. Λένε ότι στις 3 μέρες πάνε σκουλήκια και τς τρώνε του πεθαμένους.

Ιωαννίδου, Μ.

Ήτανε δυο αδερφάδες. Η μικρή τα ‘σασε με τον γαμπρό της και την επήρε κι έφυγε. Η μάννα της στενοχωρέθηκε. Ήθελε να πάη έξω στα καλύβια, σε αμπέλια. Κίνησε να πάη ν’ανάψη τα καντήλια στην εκκλησία που ‘ταν στο κρήμα. Πήρε το λάδι, κεριά και καμιά δεκαριά πορτοκάλλια. Στο δρόμο έπιασε χιόνι. Αυτή έρριχνε από ‘να πορτοκάλλι για να τήνε βρούνε επειδή κατάλαβε ότι θα χαθή στο χιόνι. Λοιπόν είδε ο κόσμος ότι δε φάνηκε η γυναίκα. Πήρανε φανάρια και πήγανε δρόμο δρόμο στο καλύβι της. Στο δρόμο βρίσκανε και τα πορτοκάλλια. Πέρα από το καλύβι την ηύραν να την τρώνε τα κοράκια. Τήνε πήρανε και τήνε θάψανε. Λέγανε ότι βρικολάκιασε. Η θυγατέρα της η μία, που την αγαπούσε πολύ, δεν παντρεύτηκε πια. Πήγαινε σ’εκείνη τη θυγατέρα, που πήρε το γαμπρό, και της γιόμωζε αίματα τ’αλεύρι ηύλαγε τα καζάνια, που βάτανε για νερό. Στη θυγατέρα, που την αγάπαγε, πήγαινε νύχτα, της βόλευε στο σπίτι, της σάρωσε την παραστιά. Αυτήν και να την άκουγε δε μίλαγε. Ένα χρόνο πάλευε την κόρη της. Μαζεύτηκαν άντρες πήρανε ένα τέτζαερη λάδι, το βράσανε, σκάψουνε της ρίξανε το ζεματιστό λάδι. Ήταν τα μάτια της ανοιχτά. Ησυχάσανε ιθιά ο κόσμος. Λένε ότι στις 3 μέρες πάνε σκουλήκια και τς τρώνε του πεθαμένους.

dc.contributor.author	Ιωαννίδου, Μ.
dc.coverage.spatial	Εύβοια, Αγία Άννα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:10:16Z
dc.date.available	2016-01-15T11:10:16Z
dc.date.issued	1942
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/297308
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Ήτανε δυο αδερφάδες. Η μικρή τα ‘σασε με τον γαμπρό της και την επήρε κι έφυγε. Η μάννα της στενοχωρέθηκε. Ήθελε να πάη έξω στα καλύβια, σε αμπέλια. Κίνησε να πάη ν’ανάψη τα καντήλια στην εκκλησία που ‘ταν στο κρήμα. Πήρε το λάδι, κεριά και καμιά δεκαριά πορτοκάλλια. Στο δρόμο έπιασε χιόνι. Αυτή έρριχνε από ‘να πορτοκάλλι για να τήνε βρούνε επειδή κατάλαβε ότι θα χαθή στο χιόνι. Λοιπόν είδε ο κόσμος ότι δε φάνηκε η γυναίκα. Πήρανε φανάρια και πήγανε δρόμο δρόμο στο καλύβι της. Στο δρόμο βρίσκανε και τα πορτοκάλλια. Πέρα από το καλύβι την ηύραν να την τρώνε τα κοράκια. Τήνε πήρανε και τήνε θάψανε. Λέγανε ότι βρικολάκιασε. Η θυγατέρα της η μία, που την αγαπούσε πολύ, δεν παντρεύτηκε πια. Πήγαινε σ’εκείνη τη θυγατέρα, που πήρε το γαμπρό, και της γιόμωζε αίματα τ’αλεύρι ηύλαγε τα καζάνια, που βάτανε για νερό. Στη θυγατέρα, που την αγάπαγε, πήγαινε νύχτα, της βόλευε στο σπίτι, της σάρωσε την παραστιά. Αυτήν και να την άκουγε δε μίλαγε. Ένα χρόνο πάλευε την κόρη της. Μαζεύτηκαν άντρες πήρανε ένα τέτζαερη λάδι, το βράσανε, σκάψουνε της ρίξανε το ζεματιστό λάδι. Ήταν τα μάτια της ανοιχτά. Ησυχάσανε ιθιά ο κόσμος. Λένε ότι στις 3 μέρες πάνε σκουλήκια και τς τρώνε του πεθαμένους.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 1479 Η, σελ. 134 – 136, Μ. Ιωαννίδου, Λαογ. Αγίας Άννης, 1942
dc.relation.sourceindex	1479 Η
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_06026w, D_PAA_06026w2
dc.subject.legendtitle	Βρικόλακες
dc.informant.name	Καραγιάννη, Ορσαλία
dc.informant.gender	Γυναίκα
dc.informant.age	71
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΖ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	262565/Εύβοια, Αγία Άννα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Βρικόλακες

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές