Και έν Θεσπρωτία ως και  εις άλλα μέρη της Ηπείρου, πιστεύουσιν οι πολλοί τους βρυκόλακας. Ου δόλως δε περίεργον τούτο, αφού και άλλα έθνη πλέον ανεπτυγμένα και μεμορφωμένα έχουσι και διατηρούσι τας περί αυτών προλήψεις. Τε εις αυτούς πίστις είναι μια εκ του πεποιθήσεων, αίτινες δεν είναι εύκολον ν’αφαιρεθώσι, διότι εινί τοιαάται δοξασίαι, αίτινες, ούτως ειπείν, γεννώνται μετ’αυτού του ανθρώπου. Εν Θεςπρωτία τους βρυκόλακας πιστεύουσι και παραδέχονται και τώρα εις τας παλαιάς εποχάς. Άθρωποι νεωστί απεθανόντες, γνωστοί δια πράξεις επιμέστους, αλλά και ανίκανοι διατελέσαντες εν τω βίω, δεν μένουσι τας νύκτας εις τους τάφους την άλλ’εξέρχονται υπό διαφόρους μορφάς, ως κύνες χοίρος, γάτες και περιφέρονται εις τας οικίας των γυγγενών και οικέιαν και φίλων με αλύσσας εις τους πόδας συρομένας και κροταύσεις και φίλων με αλύσσας εις τους πόδας συρομένας και κροταύσεις καθ’οδόν, ανοίγοντες θύρας και παράθυρα, χωρίς να φαίνωνται, ανατρέποντες πράγματα εν ταις οικίας και επιστρέφοντες περι την πρωίαν πάλιν εις τα μνήματα του. Οπόταν διαδοθή ότι εβρυκολάκιασε τις, την επαύριον μεταβαίνουν άνωθεν του μνήματος του και κανίουσι θείον (τειάφι)αρκετόν και ούτως δεν εξέρχεται πλέον. Εάν όμως άλλοτε επιμένει και πάλιν να εξέρχηται, ήνοιγον το μνήμα του, τον έσχιζον, εξήγαγαν το σπιτικών του και το έκανον με θείον μαζί και ούτω πλέον δεν εξήρχετο. (Τους εις βαρβάρους εποχάς να συνέβαινε και το βδελυρόν τούτο ανοσιούργημα)

Παναγιωτίδης, Δ. Α.

Και έν Θεσπρωτία ως και εις άλλα μέρη της Ηπείρου, πιστεύουσιν οι πολλοί τους βρυκόλακας. Ου δόλως δε περίεργον τούτο, αφού και άλλα έθνη πλέον ανεπτυγμένα και μεμορφωμένα έχουσι και διατηρούσι τας περί αυτών προλήψεις. Τε εις αυτούς πίστις είναι μια εκ του πεποιθήσεων, αίτινες δεν είναι εύκολον ν’αφαιρεθώσι, διότι εινί τοιαάται δοξασίαι, αίτινες, ούτως ειπείν, γεννώνται μετ’αυτού του ανθρώπου. Εν Θεςπρωτία τους βρυκόλακας πιστεύουσι και παραδέχονται και τώρα εις τας παλαιάς εποχάς. Άθρωποι νεωστί απεθανόντες, γνωστοί δια πράξεις επιμέστους, αλλά και ανίκανοι διατελέσαντες εν τω βίω, δεν μένουσι τας νύκτας εις τους τάφους την άλλ’εξέρχονται υπό διαφόρους μορφάς, ως κύνες χοίρος, γάτες και περιφέρονται εις τας οικίας των γυγγενών και οικέιαν και φίλων με αλύσσας εις τους πόδας συρομένας και κροταύσεις και φίλων με αλύσσας εις τους πόδας συρομένας και κροταύσεις καθ’οδόν, ανοίγοντες θύρας και παράθυρα, χωρίς να φαίνωνται, ανατρέποντες πράγματα εν ταις οικίας και επιστρέφοντες περι την πρωίαν πάλιν εις τα μνήματα του. Οπόταν διαδοθή ότι εβρυκολάκιασε τις, την επαύριον μεταβαίνουν άνωθεν του μνήματος του και κανίουσι θείον (τειάφι)αρκετόν και ούτως δεν εξέρχεται πλέον. Εάν όμως άλλοτε επιμένει και πάλιν να εξέρχηται, ήνοιγον το μνήμα του, τον έσχιζον, εξήγαγαν το σπιτικών του και το έκανον με θείον μαζί και ούτω πλέον δεν εξήρχετο. (Τους εις βαρβάρους εποχάς να συνέβαινε και το βδελυρόν τούτο ανοσιούργημα)

dc.contributor.author	Παναγιωτίδης, Δ. Α.
dc.coverage.spatial	Θεσπρωτία
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:10:14Z
dc.date.available	2016-01-15T11:10:14Z
dc.date.issued	1919
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/297270
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Και έν Θεσπρωτία ως και εις άλλα μέρη της Ηπείρου, πιστεύουσιν οι πολλοί τους βρυκόλακας. Ου δόλως δε περίεργον τούτο, αφού και άλλα έθνη πλέον ανεπτυγμένα και μεμορφωμένα έχουσι και διατηρούσι τας περί αυτών προλήψεις. Τε εις αυτούς πίστις είναι μια εκ του πεποιθήσεων, αίτινες δεν είναι εύκολον ν’αφαιρεθώσι, διότι εινί τοιαάται δοξασίαι, αίτινες, ούτως ειπείν, γεννώνται μετ’αυτού του ανθρώπου. Εν Θεςπρωτία τους βρυκόλακας πιστεύουσι και παραδέχονται και τώρα εις τας παλαιάς εποχάς. Άθρωποι νεωστί απεθανόντες, γνωστοί δια πράξεις επιμέστους, αλλά και ανίκανοι διατελέσαντες εν τω βίω, δεν μένουσι τας νύκτας εις τους τάφους την άλλ’εξέρχονται υπό διαφόρους μορφάς, ως κύνες χοίρος, γάτες και περιφέρονται εις τας οικίας των γυγγενών και οικέιαν και φίλων με αλύσσας εις τους πόδας συρομένας και κροταύσεις και φίλων με αλύσσας εις τους πόδας συρομένας και κροταύσεις καθ’οδόν, ανοίγοντες θύρας και παράθυρα, χωρίς να φαίνωνται, ανατρέποντες πράγματα εν ταις οικίας και επιστρέφοντες περι την πρωίαν πάλιν εις τα μνήματα του. Οπόταν διαδοθή ότι εβρυκολάκιασε τις, την επαύριον μεταβαίνουν άνωθεν του μνήματος του και κανίουσι θείον (τειάφι)αρκετόν και ούτως δεν εξέρχεται πλέον. Εάν όμως άλλοτε επιμένει και πάλιν να εξέρχηται, ήνοιγον το μνήμα του, τον έσχιζον, εξήγαγαν το σπιτικών του και το έκανον με θείον μαζί και ούτω πλέον δεν εξήρχετο. (Τους εις βαρβάρους εποχάς να συνέβαινε και το βδελυρόν τούτο ανοσιούργημα)
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 53, σελ. 35, αρ. 13, Θεσπρωτία, Παναγιωτίδης
dc.relation.sourceindex	53
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_05988w, D_PAA_05988w2
dc.subject.legendtitle	Οι βρυκόλακες
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΖ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	252941/Θεσπρωτία

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Οι βρυκόλακες

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές