Εμφάνιση απλής εγγραφής

Οι βρυκόλακες ή βρουκόλακες

Μερικοί άνθρωποι βρουκολακιάζουν, δηλαδή μετά τον θάνατον των, κατά την δοξασίαν των ορεινών χωρικών της Ρούμελης, η ψυχή των μέν μεταβαίνει εις τον άλλον κόσμον, αλλά παραμένει και περιφέρεται ασκόπως εις τους γνωστούς των τόπους! Αυτό συμβαίνει εις εκείνους μόνον, οι οποίοι εκ διαφόρου αιτίας αποθανόντες εις ερημικόν μέρος, έμειναν άταφοι. Οι βρουκολακιάζοντες συνήθως εμφανίζονται υπο μορφήν φωσφορούχου φωτιάς, η οποία ακολουθεί τα ρεύματα του αέρος και γενική γνώμη υπάρχει, ότι πολλοί απέθανον από το φόβο τους, καθόσον φεύγοντες εσχημάτιζαν όποσθεν των ρεύμα αέρος, το οποίον συμπαρέσυρε το φωσφόρον, ως ελαφρότερον του αέρος και ενόμισαν ίτο ούτω καταδιώκονται. Τώρα όμως οι χωρικοί τα περί φωσφορούχου φωτιάς, τα έμαθαν από τους μορφωμένους και δεν την φοβούνται πλέον. Υποστηρίζεται όμως υπό των χωρικών, ότι υπάρχουν και φωτιές, οι οποίες πορεύονται και εναντίον του ρεύματος του αέρος, δηλαδή κατά βούλησιν και εδώ είναι το μυστήριον. Αυτές οι φωτιές είναι οι πραγματικοί βρυκόλακες! Ένας τσοπάνος ονόματι Τσεκούρας εκ Ζηλίστης της Ναυπακτίας, ενώ έβοσκε τα γίδια του εις θέσιν Καστανιά του χωρίου του, απέθανεν αιφνιδίως και έμεινε επι τρείς ημέρας άταφος. Δύο άλλοι ποιμένες εκ του αυτού χωρίου μια σκοτεινή νύχτα, είδαν το φάσμα του με γιγαντιαίον ανάστημα και λευκήν περιβολήν και το ήκουσαν εις ελαχίστην απ’αυτών απόστασιν ν’αναστενάζη με λυπητερή φωνή : ωχ ο καυμένος, ώχ ο καυμένος! Στο χωριό αυτό, έγινε μεγάλη συζήτησις για το φαινόμενον αυτό. Διηγούνται επίσης ότι ένας χωρικός από την Άμπλιανη της Ευρυτανίας, με υλοποιηθέντα βρουκόλακα, ο οποίος εις εξοχικόν τι μέρος τη νύχτα του έφαγε το ψωμοτύρι του, ήλθεν εις χείρας και τον ηνάγκασε να εξαφανισθή, αφού πρώτα τον ετραυμάτισε δια μαχαίρας!Και όμως ο ατρόμητος Αμπλιανίτης μετ’ολίγας ημέρας απέθανε! Τέλος άλλος βρουκόλακας, λαμβάνων πραγματικήν σωματικήν μορφήν, επεσκέπτετο κάθε νύχτα την γυναίκα του και τα παιδιά του εις το σπίτι του. Η άμοιρη γυναίκα από τον φόβο της, μέρα με την ημέρα έλυωνε σαν το κερί, έγινε κατακίτρινη και είχε καταντήσει ράκος ανθρώπινο!Κατόπιν συσκέψεως οι χωριανοί με επί κεφαλής τον παπά των, έκαψαν στη φωτιά ένα λοστό και μεταβάντες εις το μνήμα του την ημέραν του Σαββάτου-μόνον την ημέρα του Σαββάτου απαγορεύεται στον βρουκόλακα να αποδράση από τον τάφο του-τον έκαψαν, οπότε ούτος δεν παρουσιάσθη πλέον εις το σπίτι του!

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής