Στην Κρήτη πιστεύουν ότι ο νούς του ανθρώπου είνε μια μυίγα. Η μυίγα αυτή, σαν κοιμηθή ο άνθρωπος, βγαίνει από τα ρουθούνια του και πάει πετώντας εδώ κι εκεί και βλέπει πράγματα πολλά, που ύστερα, όταν ξαναγυρίση η μυίγα στο κεφάλι και ο άνθρωπος ξυπνήση, το μυαλό τα θυμάται σαν όνειρο. Σχετικώς με τη δοξασία αυτή, υπάρχει και η ακόλουθη ωραία παράδοσις : Μια φορά, δυό βοσκοί καθόντουσαν στην εξοχή. Σε λίγο ο ένας απ’αυτούς κοιμήθηκε, ενώ ο άλλος έμεινε ξυπνητός. Έξαφνα, σε μια στιγμή ο ξυπνητός είδε να βγαίνη από τα ρουθούνια του κοιμισμένου μια μυίγα και να μπαίνη σε μια γαιδουροκεφαλή, που βρισκόταν εκεί δίπλα και από την οποία είχε απομείνει μοναχά το κόκκαλο, άσπρο και ξαπλωμένο από τις βροχές. Του ξυπνητού του φάνηκε παράξενο αυτό και, ενώ η μυίγα βρισκόταν μέσα στο καύκαλο έφραξε όλες τις τρύπες του και έτσι την έκλεισε μέσα. Έπειτα κούνησε τον κοιμισμένο να ξυπνήση, μα αυτός δεν κουνήθηκε. Τον σήκωσε, τον γύρισε απ’ εδώ, τον εγύρισε απ’εκεί τίποτα! Φαινόταν σαν πεθαμένος! Τότε ο ξυπνητός άνοιξε μια τρύπα στη γαιδουροκεφαλή και αμέσως η μυίγα βγήκε από μέσα και μπήκε πάλι στου κοιμισμένου το ρουθούνι.. Έτσι σε λίγο εκείνος ξύπνησε και είπε στο σύντροφό του : -Άχ μωρέ, ν’ακούσης ίντα ονειρευόμουν. Έμπαινα κι έβγαινα, λέει σ’ένα παλάτι μαρμαρένιο και κάτασπρο. Τι ώμορφο που ήταν το παντέρμο! Μια στιγμή όμως άξαφνα κλείσανε τις πόρτες και τα παράθυρα του παλατιού. Τότε άρχισα να τρέχω μέσα εκεί, εδώθε-πέρα για να βγώ, μα τίποτα! Αδύνατο! Παντού κλειστά! Λίγο έλειψε να σκάσω! Στο τέλος, θέλησε ο Θεός και άνοιξε μια πόρτα κι έφυγα. Μα τέτοιο μεγάλο φόβο δεν επήρα ποτέ στη ζωή μου! Τότε ο ξυπνητός του απάντησε: -Εκεί πέρα, μέσα στη γαιδουροκεφαλή, βρισκόταν ο νούς σου, κακομοίρη. Εγώ τον έφραξα και τον έκλεισα μέσα και ύστερα τον ξέφραξα και βγήκε. Και αυτή η γαιδουροκεφαλή είνε που μπαινόβγαινες! Γι αυτό στην Κρήτη, όταν κοιμάται κανείς και είνε βυθισμένος σ’όνειρα, δεν τον χτυπούν ποτε ξυλιές, ούτε ρίχνουν πιστολιές κοντά του, γιατί μπορεί να χάση το νού του, αν ήταν βγαλμένος σε όνειρο και να μην ξαναγυρίση ποτέ στην κεφαλή του.
| dc.contributor.author | Άγνωστος συλλογέας | |
| dc.coverage.spatial | Κρήτη | |
| dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:10:11Z | |
| dc.date.available | 2016-01-15T11:10:11Z | |
| dc.date.issued | 1930 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/297205 | |
| dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
| dc.language.iso | gre | |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
| dc.title | Στην Κρήτη πιστεύουν ότι ο νούς του ανθρώπου είνε μια μυίγα. Η μυίγα αυτή, σαν κοιμηθή ο άνθρωπος, βγαίνει από τα ρουθούνια του και πάει πετώντας εδώ κι εκεί και βλέπει πράγματα πολλά, που ύστερα, όταν ξαναγυρίση η μυίγα στο κεφάλι και ο άνθρωπος ξυπνήση, το μυαλό τα θυμάται σαν όνειρο. Σχετικώς με τη δοξασία αυτή, υπάρχει και η ακόλουθη ωραία παράδοσις : Μια φορά, δυό βοσκοί καθόντουσαν στην εξοχή. Σε λίγο ο ένας απ’αυτούς κοιμήθηκε, ενώ ο άλλος έμεινε ξυπνητός. Έξαφνα, σε μια στιγμή ο ξυπνητός είδε να βγαίνη από τα ρουθούνια του κοιμισμένου μια μυίγα και να μπαίνη σε μια γαιδουροκεφαλή, που βρισκόταν εκεί δίπλα και από την οποία είχε απομείνει μοναχά το κόκκαλο, άσπρο και ξαπλωμένο από τις βροχές. Του ξυπνητού του φάνηκε παράξενο αυτό και, ενώ η μυίγα βρισκόταν μέσα στο καύκαλο έφραξε όλες τις τρύπες του και έτσι την έκλεισε μέσα. Έπειτα κούνησε τον κοιμισμένο να ξυπνήση, μα αυτός δεν κουνήθηκε. Τον σήκωσε, τον γύρισε απ’ εδώ, τον εγύρισε απ’εκεί τίποτα! Φαινόταν σαν πεθαμένος! Τότε ο ξυπνητός άνοιξε μια τρύπα στη γαιδουροκεφαλή και αμέσως η μυίγα βγήκε από μέσα και μπήκε πάλι στου κοιμισμένου το ρουθούνι.. Έτσι σε λίγο εκείνος ξύπνησε και είπε στο σύντροφό του : -Άχ μωρέ, ν’ακούσης ίντα ονειρευόμουν. Έμπαινα κι έβγαινα, λέει σ’ένα παλάτι μαρμαρένιο και κάτασπρο. Τι ώμορφο που ήταν το παντέρμο! Μια στιγμή όμως άξαφνα κλείσανε τις πόρτες και τα παράθυρα του παλατιού. Τότε άρχισα να τρέχω μέσα εκεί, εδώθε-πέρα για να βγώ, μα τίποτα! Αδύνατο! Παντού κλειστά! Λίγο έλειψε να σκάσω! Στο τέλος, θέλησε ο Θεός και άνοιξε μια πόρτα κι έφυγα. Μα τέτοιο μεγάλο φόβο δεν επήρα ποτέ στη ζωή μου! Τότε ο ξυπνητός του απάντησε: -Εκεί πέρα, μέσα στη γαιδουροκεφαλή, βρισκόταν ο νούς σου, κακομοίρη. Εγώ τον έφραξα και τον έκλεισα μέσα και ύστερα τον ξέφραξα και βγήκε. Και αυτή η γαιδουροκεφαλή είνε που μπαινόβγαινες! Γι αυτό στην Κρήτη, όταν κοιμάται κανείς και είνε βυθισμένος σ’όνειρα, δεν τον χτυπούν ποτε ξυλιές, ούτε ρίχνουν πιστολιές κοντά του, γιατί μπορεί να χάση το νού του, αν ήταν βγαλμένος σε όνειρο και να μην ξαναγυρίση ποτέ στην κεφαλή του. | |
| dc.type | Παραδόσεις | el |
| dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄ | |
| dc.relation.source | Περιοδ. Οικογένεια, Κρήτη, 9 – 2 - 1930, αρ. 178, σελ. 187 | |
| dc.relation.sourceindex | Οικογένεια, 1930 | |
| dc.relation.sourcetype | Περιοδικό | |
| dc.description.bitstream | D_PAA_05922w | |
| dc.subject.legend | Παράδοση ΛΣΤ | |
| edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.type | TEXT | |
| dc.coverage.geoname | 6697802/Κρήτη |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
| Αρχεία | Μέγεθος | Τύπος | Προβολή |
|---|---|---|---|
|
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο. |
|||
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές