ΙΑ. Δοξασίαι και παραδόσεις περί ψυχών και νεκρών και περί Άδου. 1 Επιφάνεια ψυχών και νεκρών
Όταν πεθάνη ο άνθρωπος βγαίνει η ψυχή του. Την παίρνει ο χάρος και την πηγαίνει στο δικαστήριο που παραστέκουν δαίμονες και άγγελοι. Γίνεται δίκη κατά την οποίαν έχουν μίαν ζυγαριά και ζυγίζουν τις καλές και κακές πράξεις. Αν η ψυχή βαρύνει στις κακές πράξεις την παίρνουν οι δαίμονες, άλλως οι άγγελοι. Πολλές φορές η ψυχή γυρίζει μέσα στα σπίτια και γενικώς σ' ούλα τα μέρη που επέρασε ο άνθρωπος όταν ήτο στη ζωή. Εμφανίζεται σαν μια μικρή χρυσοκίτρινη μυίγα και σβουντουρίζει σ' όγοιο μέρος καθίσει, τότε λέγεται ότι ο πεθαμένος κουβεντιάζει, αρχίζει το λακριντί μονάχος του και οι παρευρισκόμενοι σταματούν για λίγο μην τον στενοχωρήσουν.
Τόπος Καταγραφής
Αρκαδία, Γορτυνία, ΠράσινοΧρόνος καταγραφής
1953Πηγή
Λ. Α. αρ. 2012, σελ. 46 – 47, Δημ. Νικολόπουλος, Πράσινον Γορτυνίας, 1953Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2012, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT