Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΧατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
dc.coverage.spatialΤρίκαλα
dc.date.accessioned2016-01-15T11:10:04Z
dc.date.available2016-01-15T11:10:04Z
dc.date.issued1948
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/297039
dc.languageΕλληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΈνας νειός Κουτσόβλαχος, άκουσε από ταξιδεμένους πατριώτες του να παινεύουν την εξωτική ομμορφιά μιας κοπέλλας, που ζούσε πέρα απ’ τη Μαύρη θάλασσα. Χωρίς να έχει ιδεί το κορίτσι, αισθάνθηκε παράφορο έρωτα. Ο νους του σκιάστηκε και η σκέψη του ερευνούσε να βρει τον τρόπο να τρέξει κοντά του. Η παράδοση αναφέρει ότι ο νειός, τραγουδώντας το τραγούδι της αγάπης του, καβαλλίκεψε το φτερωτό άλογο, που τούφερε η Τύχη και πέρασε πέρα απ’ τη Μαύρη θάλασσα: «Από πέρα από τη Μαύρη θάλασσα μου παίνεψαν μια ωραία κόρη πώς να κάνω ο καϋμένος να την δώ; - καβαλλίκεψε τ’ άλογό σου παλλικάρι, και πήγαινε ως την όμμορφη την κόρη. [τραγούδι= Το τραγούδι είναι σε στίχους της Κουτσοβλαχικής διαλέχτου. (Πρβλ. VACE A, I. AND M.S. TOMPSON οι νομάδες των Βαλκανίων 1914 σελ. 287 αριθ. 3 και G. VEIGAND Τομ 2 σελ. 8 αριθ. 6., φτερωτό= ο Ι. Λαμπρίδης Ηπειρωτικά μελετήματα 1887 – 1890 Τεύχος Ε. σελ. 9 γράφει σχετικά: «Ίππευσον ίππον ωκύποδα και πήγαινε», Μαύρη θάλασσα= Δεν αποκλείεται το τραγούδι αυτό, που μιλεί για Μαύρη θάλασσα να εννοεί όχι τη θάλασσα αυτή, αλλά την Αδριατική θάλασσα, εφόσον δεχτεί κανείς ότι οι Κουτσόβλαχοι της Πίνδου προέρχουνται από τους εποίκους Ρωμαίους, που εποικίστηκαν στα παράλια της Δαλματίας και στις πόλεις Δυρράχιο, Απολλώνια (σημερινή Πόγιανη Αλβανίας κλπ.) (Πρβλ. LAVISSE E. ET. A. RAMBAUD Γεν. Ιστορία Τομ. Β. σελ.830 του 1893). Αλλά κι αν ακόμα δεχθεί κανείς την άποψη ότι πρόκειται για τη Μαύρη θάλασσα και τότε πάλι πρέπει να συνδεχθεί, ότι το τραγούδι αυτό μεταφέρθηκε στην Πίνδο από ταξιδεμένους Κουτσοβλάχους της., Μαύρη= Η Κουτσοβλχ. Λέξη λάϊα σημαίνει η μαύρη, σημαίνει όμως και η καϋμένη. Ήτοι λάϊα μάρι= η μαύρη θάλασσα και λάϊα μάρι= η καϋμένη η θάλασσα (η Αδριατική)., κόρη= ακολουθούν ακόμα έξ στίχοι. Υπάρχουν και παραλλαγές του τραγουδιού.]
dc.typeΠαραδόσειςel
dc.description.drawernumberΠαραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.sourceΑλεξ. Κ. Χατζηγάκη, Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Τρίκαλα, 1948, σελ. 148
dc.relation.sourceindexΠαραδόσεις τ' Ασπροποτάμου
dc.relation.sourcetypeΒιβλίο
dc.description.notesΚατεγράφη και εις τα άσματα
dc.description.bitstreamD_PAA_05757w, D_PAA_05757w2
dc.subject.legendtitleΜαύρη θάλασσα
dc.subject.legendΠαράδοση ΛΕ
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.typeTEXT
dc.coverage.geoname252661/Τρίκαλα


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παραδόσεις
    Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές