Τη θέρμη την ήφερενε Άη Ιάννης ο Πρόδρομος αλλά με τι τρόπο. Ήτονε καμμιά κ’ είχε μια κόρη τραουδίστρα κ’ ετραούδιενε πολύ όμορφα και την εφώναξενε ο βασιλέας να πάη να τραουδήση, που ‘χε τραπέζι και ό,τι χάρι θα του ζητήξη θα τση την κάμη. Ετέλειωσενε το γλέντι λέει, τι θέλις τώρα. Πάει κι αρωτά τη μάννα τζη. Λέει, τ’ άη Ιαννιού τη gεφαλή να φέρη σ’ ένα πιάτο. Όdε το ‘πε του βασιλέα πολύ πειράχτηκενε. Αλλά αφού είχε πια τάξει λέει θα το κάμω αφού έχω τάξει αλλά περίμενα πως θα μου ζητήξης πλούτη. Όdεν ήκοψενε τ’ άη Ιαννιού τη gεφαλή και την επήενε, όσοι ήτανε γύρω γύρω τσι ‘πιασενε θέρμη και από στότες πια ήβγεν η θέρμη. Για να ζητήση τη gεφαλή φαίνεται πως ήθελενε να τόνε πιάση αγαπητικό κι Άη Ιάννης δεν ήθελενε. [θέρμη= Ελονοσία, gεφαλή= την κεφαλήν, στότες= Από τότε, έκτοτε].