Βραχνάς= πνιγάμων, εφιάλτης. Τούτον πιστεύει ο λαός εις θείαν τινά προσωπικότητα, επιπίστουσαν επί του ανθρώπου όταν κοιμάται, όθεν υπάρχει και η πρόληψις ότι όστις δυνηθή να συλλάβη και αφαιρέση το κάλυμμα της κεφαλής αυτού θα λάβη αμοιβήν τόσα χρυσά νομίσματα όσα τούτο ήθελε χωρίσει, άτινα ο Πηγάμων ήθελε τω δόσει δια να λάβη το κάλυμμά του. Το φάσμα τούτο της φαντασίας προέρχεται φυσικώς εκ της ακινησίας του αίματος ή της κακής αυτού κυκλοφορίας, όθεν επέρχεται η αδυναμία της φωνής, οι δε χωρικοί πιστεύουσιν ότι εάν της ομιλήση εν τω καιρώ τούτω τω κοιμομένω απαλλάσσετα ούτως αμέσως από το κοπιώδες και οχληρόν τούτο αίσθημα τούτο δε διότι η φωνή προσβάλλουσα τα άργανα του ωτός και συνεπώς τον εγκέφαλον, θέτεις εις κίνησιν την νεκροθείσαν ζωήν του ανθρώπου.