Νέγκρι
Ο Αλήπασας θέλοντας να προστατέψει το δερβένι που ενώνει τα χωριά Λεπενίτσα και Καλαρρύτες, εγκατάστησε στρατιωτικό φυλάκειο λίγο πιο πάνω από το μέρος που σμίγει το παραποτάμι ο Νέγρης με τον Άσπρο. Ταυτόχρονα με την εγκατάσταση του φυλακείου εγκατασταθήκανε εκεί και πολλές αράπικες οικογένειες. Ένα βαρύ όμως χειμώνα το βουνό που σηκώνεται πάνω απ’ τον Αράπικο συνοικισμό, παραφορτωμένο από χιόνια, κύλισε και πλάκωσε το χωριό. Η παράδοση αναφέρει πως κάθε νύχτα βγαίνουν απ’ τα έγκατα του πλακωμένου συνοικισμού φωνές σαν ουρλιαχτά λύκων και μαύροι ήσκιοι με γυαλιστερά κόκκινα μάτια, περνούν και ξαναπερνούν το παραποτάμι. Λένε πως είναι οι πλακωμένοι Αραπάδες. Από τότες το ποτάμι πήρε τ’ όνομα Νέγρης. [Νέγρης= Οι μαύροι οι αραπάδες].
Τόπος Καταγραφής
ΤρίκαλαΧρόνος καταγραφής
1948Πηγή
Αλεξ. Κ. Χατζηγάκη, Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Τρίκαλα, 1948, σελ. 158, αρ. 326Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT