Ρεπουάνια

Στους Κουκλαίους υπάρχει ένα αμπέλι π’ ακούει στο παραπάνω όνομα. Προεπαναστατικά, κατοικούσαν στη Βεντίστα και σε μερικά γειτονικά χωριά, Τούρκικες οικογένειες. Η παράδοση αναφέρει, ότι σ’ ένα μεγάλο κονάκι, στους Κουκλαίους, που χώραγε να κάτσουν τέσσερις φαμίλλιες κατοικούσε με τη γυναίκα του, ένας Τούρκος αράπης. Όταν πέθανε ο άντρας, η Αραπίνα φρόντιζε μόνη την κτηματική περιουσία που της άφησε κείνος. Πήγαινε στα χωράφια, σκάλιζε τ΄αμπέλι, κοίταζε τα ζα της. Ξαφνικά όμως, πέθανε κι αυτή, μια μέρα που σκάλιζε τ’ αμπέλι. Από τότες κάθε τρυγητή, λένε, πως βγαίνει στ’ αμπέλι η Αραπίνα, κι όποιος τολμήσει να κλέψει σταφύλια, αντικρύζει τα σγκουρλωμένα κόκκινα μάτια της, τα μεγάλα άσπρα δόντια της. Λένε ακόμα, ότι ενώ απ’ τ’ άλλα τ’ αμπέλια του χωριού πάνε και κλέβουν, από της Αραπίνας τ’ αμπέλι κανένας ως τα σήμερα δεν τόλμησε να πάει να κλέψει γιατί φυλάει καλά τ’ αμπέλι της η Αραπίνα. [Ρεπουάνια= Η Ελλ. λέξη Αραπίνα, μεταφερμένη στη Κουτσοβλ. (ρεπουάνια ή αραπουάνια), Βεντίστα= Πρβλ. και Μητροπολίτη Δωροθέου, Έργα και ημέραι].