Ήρτεν ιστορία κ'ι ήλεε μια (γ)υναίκα για τα Στοισειά ανήμερα του Ψυχού του Μα, πούτον στην καλύβα, στους Ποταμούς κάτω που τον Ταξιέρση, κ'ι' η(γ)ύρισεν κι εί(δ)ε πεθαμμένους καλλικεμένους στην κουμούλλα. σιλιά(δ)ες – μυριάες. Κι ο Παλιορημιώτης (Πανορμίτης), πούβζεν (βγήκε) αλλαμένος με τις φουστανέλλες πο μέσα που την εκκλησ'σιά, τους ήγγιωχνε (έδιωχνε) κ' ιαί τους ήλεεν: “πίσω – πίσω” κ'ι ήπηεν τους στην Αμμαάρα (Αμμουδάρα) κ'ι' ύστερις πλιό η (γ)υναίκα ήρπαξεν τα παιgιά που την γκαλύβα κ'ι΄ ήκοψεν. [Παλιορημιώτης= Ο Ταξιάρχης – Αμμουδάρα – τοποθεσία αμμουδερή (πορσελάνη) έξω από τον Ταξιάρχη].