Του Μα τον ψυχό ήμπαν οι πεθαμμένοι σ' ένα σπίτι, που κάμναν τα κόλλυβα, κι ηνεμασσούντο (αναμασσούσαν) κι ύστερις ήβγαν όξω, ήβ'ζε κ'ι ι νοικοκυρά στην ταράτσα κι εί(δ)εν ένα σσ'ωρό (έναν σωρό) κόσμο όλο παππουλιασμένοι κι ήπαιζεν ένας πο μπρος παιχνί σαν πιναύλι. [Παππουλιασμένοι, ασπροντυμένοι, σαβανοντυμένοι “παππουλιά” είναι κι ένα βότανο με άσπρο – γκρίζο φύλλο, άραγε έχει σχέση με τον πάππου, τον ασπρομάλλη και ασπρογένη, ή μήπως με τη λέξη= πασπαλισμένοι, πασπαλισμένος με αλεύρι ή πούδρα;]
Τόπος Καταγραφής
ΚάλυμνοςΧρόνος καταγραφής
1958Πηγή
Γιάννης Ζερβός, Ιστορικά παραμυθολογήματα, προλήψεις, στοιχεία, κακά πνεύματα, παραδόσεις, Δωδεκανησιακό αρχείο 3, Κάλυμνος, 1958, σελ. 258Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Δωδεκανησιακό Αρχείο, 3, ΠεριοδικόΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT