Φαντάσματα

Στον Πρίνο (=τοποθεσία 1 ½ ώρα από το χωριό προς Β.) ήμασταν, ήτανε Οκτώβρις, μαζί με τον άντρα μου κ’ είχαμε κ’ ένα παιδί: του παιδιού του ζήτησε ο αφέντης του (=πατέρας) να του βάλη ψωμί να φάη με την ελιά. Ήτανε μεσημέρι. Ο αφέντης ήτανε απάνω στο δέντρο. Λέω του εγώ «Κατέβα να φάμε» εκείνος δεν ηκατέβηκε. Εγώ δεν ηπρόλαβα να πιάσω ψωμί να φάω και σαν άνθρωπος με έσπρωξε και μ’ έρριξε στον τοίχο. Η μιλιά μου επιάστηκε. Ύστερης η μητέρα μου επήε τον παπά στο μέρος αυτό κ’ έκαμε αγιασμό κ’ εξόρκισε το κακό. Τότε που πήγε ο παπάς να κάμη τον αγιασμό, η μητέρα είχε κάμει και πιτταράκια με το μέλι και τα πήγε και τ’ άφηκε στο μέρος που ήπαθα. Ήκαμα ένα μήνα να μιλήσω.