Μια φορά ένας επερπατούσε τη νύχτα κι έλεγε πως δε φοβόντανε. Ερχώμενος στο δημόσιο δρόμο, νύχτ’ αργά, συναντάει μια κηδεία κανονική, μπροστά ο σταυρός, ο παπάς, το φέρετρο που το κρατούσανε στην πλάτη τέσσαρες και πίσω ο κόσμος. Αλλά ο κόσμος αυτός ήταν όλοι από πεθαμένους, γέρους παλιούς του νησιού, που τους εγνώρισε. Έκαμε στην πάντα (=παραμέρισε) να μην πέσουνε κι απάνω του. Φοβήχτηκε. Ο κόσμος επερνούσε, ήπρεπε κάποτε να τελειώση. Ο τελευταίος εγύρισε και τον κοίταξε. (Πεθαμένος κι αυτός,  γνωστός του). Κι άμα σκούλαρε (= έστριψε) αυτή η πομπή, έφυγε αυτός κι επήε σπίτι του και διηγούτουνε τι έπαθε. (Εκεί όμως που εκρούφτηκε αυτός, εκοίταξε κι είδε πως εσυνεχίζανε ακόμα. Ερχόντανε από τα Κασιμάτικα προς το Κοιμητήριο).

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.

Μια φορά ένας επερπατούσε τη νύχτα κι έλεγε πως δε φοβόντανε. Ερχώμενος στο δημόσιο δρόμο, νύχτ’ αργά, συναντάει μια κηδεία κανονική, μπροστά ο σταυρός, ο παπάς, το φέρετρο που το κρατούσανε στην πλάτη τέσσαρες και πίσω ο κόσμος. Αλλά ο κόσμος αυτός ήταν όλοι από πεθαμένους, γέρους παλιούς του νησιού, που τους εγνώρισε. Έκαμε στην πάντα (=παραμέρισε) να μην πέσουνε κι απάνω του. Φοβήχτηκε. Ο κόσμος επερνούσε, ήπρεπε κάποτε να τελειώση. Ο τελευταίος εγύρισε και τον κοίταξε. (Πεθαμένος κι αυτός, γνωστός του). Κι άμα σκούλαρε (= έστριψε) αυτή η πομπή, έφυγε αυτός κι επήε σπίτι του και διηγούτουνε τι έπαθε. (Εκεί όμως που εκρούφτηκε αυτός, εκοίταξε κι είδε πως εσυνεχίζανε ακόμα. Ερχόντανε από τα Κασιμάτικα προς το Κοιμητήριο).

dc.contributor.author	Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
dc.coverage.spatial	Κέρκυρα, Οθωνοί
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:48Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:48Z
dc.date.issued	1960
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/296674
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μια φορά ένας επερπατούσε τη νύχτα κι έλεγε πως δε φοβόντανε. Ερχώμενος στο δημόσιο δρόμο, νύχτ’ αργά, συναντάει μια κηδεία κανονική, μπροστά ο σταυρός, ο παπάς, το φέρετρο που το κρατούσανε στην πλάτη τέσσαρες και πίσω ο κόσμος. Αλλά ο κόσμος αυτός ήταν όλοι από πεθαμένους, γέρους παλιούς του νησιού, που τους εγνώρισε. Έκαμε στην πάντα (=παραμέρισε) να μην πέσουνε κι απάνω του. Φοβήχτηκε. Ο κόσμος επερνούσε, ήπρεπε κάποτε να τελειώση. Ο τελευταίος εγύρισε και τον κοίταξε. (Πεθαμένος κι αυτός, γνωστός του). Κι άμα σκούλαρε (= έστριψε) αυτή η πομπή, έφυγε αυτός κι επήε σπίτι του και διηγούτουνε τι έπαθε. (Εκεί όμως που εκρούφτηκε αυτός, εκοίταξε κι είδε πως εσυνεχίζανε ακόμα. Ερχόντανε από τα Κασιμάτικα προς το Κοιμητήριο).
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2344, σελ. 446, Δ. Λουκάτου, νήσις Οθωνοί Κερκύρας, 1960
dc.relation.sourceindex	2344
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_05405w
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΒ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	2463678/Κέρκυρα, Οθωνοί

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές