Όποιος βλέπει φαντάσματα, λένε πως είναι αλαφρόστιχος. Μια φορά ένας κοιμούντονε στο περβόλι ντου. Αντίκρυ ήτονε ένα χτήμα με συκές. Τη νύχτα ξυπνά και του φάνηκεν πως στις συκές είχαν κατεβή οι νταμαρτζήδες κι εκόβγανε τα σύκα κι ήρχιξε να τσι βλαστημά. Κι εκείνοι δεν ήσανε νταμαρτζήδες, μόνο νεράιδες και του πήραν τη φωνή ντου κι έκαμε δυο χρόνια βουβός. [νταμαρτζήδες= λατόμοι]