Κατά τον πόλεμον του 1912 εσκοτώθηκε ένας Γάλλος στρατιώτης σε μια μάχη και έγινε βαπίρης. Επήγαινε στο σπίτι αυτό και έκανε μεγάλες καταστροφές. Τότε αυτοί επήραν τον παπά να διαβάση. Μόλις όμως επήγε ο παπάς εκεί, ο βαπίρης τον έπιασε από τα γένεια και του έρριξε κάτω το Ευαγγέλιον και το εκατούρησε. Έκαμαν χορό δια να χορέψη και να τον ιδούν να τον σκοτώσουν. Τότε έφεραν ένα Γάλλο και του εμίλησε στην γλώσσαν του. Ήταν ένας μικρόσωμος με κόκκινα μάτια, με μεγάλα μαλλιά και με μεγάλο καπέλο. Τότε ο Γάλλος τον εκατάφερεν και έφυγε από το χωριό και δεν μας έκαμε πλέον άλλο κακό.