Μια γριά θέριζε σ’ ερημικό χωράφι «παράωρα» 12 η ώρα το μεσημέρι. Την χτύπησε τότε κακό αερικό και την πήραν μαζί τους οι οξαποδίτες. Το ταγάρι της το βρήκαν ύστερα από πολλές μέρες πεσμένο μακρυά από το χωράφι. Η γριά εξαφανίστη από το χωριό. Εφτά χρόνια την παίδευαν οι οξαποδίτες να την γκρεμίσουν στη θάλασσα από τις βραχώδεις και απόκρημνες παραλίες του Αιγαίου. Τέλος την σήκωσαν πολύ ψηλά στον αέρα κι ήταν έτοιμοι να την αμολύσουν όταν ένας οξαποδίτης έκαμε στους άλλους την πρότασι. «Να την περάσωμε από τ’ Αγριολάχανο (πραγματική τοποθεσία) στο φτερό κι αν προκάνη και κόψη όπως θα την περνούμε μία κλάρα σκοίνο να την αφήσωμε ελεύθερη. Ειδ’άλλως την πνίγομε. Αυτό άρεσε στους άλλους και αμ έπος αμ έργον. Η γριά μπόρεσε κι έκοψε λίγο σκοίνο κι έτσι την άφησαν. Ευρέθη ύστερα από 7 χρόνια, αλλά της είχαν πάρει τη μιλιά. Έκανα αυτοψία στην τοποθεσία Αγριολάχανο. Πράγματι το μέρος είναι πολύ άγριο και δικαιολογεί τη φήμη, ότι συχνάζουν εκεί κακά πνεύματα. Υπάρχει δε θεόρατος και «ο σκοίνος της γριάς» όπως τον ονομάζουν. Από το σκοίνο αυτό παίρνουν κλαδί για το μάτι μέχρι και σήμερα και με ύλη που βγάζει σαν λιβάνι, λιβανίζουν όσους παθαίνουν από κακή ώρα. Κανείς από τους χωρικούς δεν τολμάει να μείνη τη νύχτα στην τοποθεσία αυτή στο Αγριολάχανο. Πολλοί τσοπάνηδες από τα γύρω βουνά βεβαιώνουν πως ακούνε εκεί κατά τα μεσάνυχτα όργανα, βιολιά, φωνές και τραγούδια. Πιστεύουν ότι κάνουν γάμο οι οξαποδίτες. Γι’ αυτό αποφεύγουν να παίζουν οι τσοπάνηδες φλογέρα ή άλλο όργανο παράωρα δηλ. το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα. Διαλέγονται λένε οι οξαποδίτες.

Βλάχος, Αναστάσιος Δ.

Μια γριά θέριζε σ’ ερημικό χωράφι «παράωρα» 12 η ώρα το μεσημέρι. Την χτύπησε τότε κακό αερικό και την πήραν μαζί τους οι οξαποδίτες. Το ταγάρι της το βρήκαν ύστερα από πολλές μέρες πεσμένο μακρυά από το χωράφι. Η γριά εξαφανίστη από το χωριό. Εφτά χρόνια την παίδευαν οι οξαποδίτες να την γκρεμίσουν στη θάλασσα από τις βραχώδεις και απόκρημνες παραλίες του Αιγαίου. Τέλος την σήκωσαν πολύ ψηλά στον αέρα κι ήταν έτοιμοι να την αμολύσουν όταν ένας οξαποδίτης έκαμε στους άλλους την πρότασι. «Να την περάσωμε από τ’ Αγριολάχανο (πραγματική τοποθεσία) στο φτερό κι αν προκάνη και κόψη όπως θα την περνούμε μία κλάρα σκοίνο να την αφήσωμε ελεύθερη. Ειδ’άλλως την πνίγομε. Αυτό άρεσε στους άλλους και αμ έπος αμ έργον. Η γριά μπόρεσε κι έκοψε λίγο σκοίνο κι έτσι την άφησαν. Ευρέθη ύστερα από 7 χρόνια, αλλά της είχαν πάρει τη μιλιά. Έκανα αυτοψία στην τοποθεσία Αγριολάχανο. Πράγματι το μέρος είναι πολύ άγριο και δικαιολογεί τη φήμη, ότι συχνάζουν εκεί κακά πνεύματα. Υπάρχει δε θεόρατος και «ο σκοίνος της γριάς» όπως τον ονομάζουν. Από το σκοίνο αυτό παίρνουν κλαδί για το μάτι μέχρι και σήμερα και με ύλη που βγάζει σαν λιβάνι, λιβανίζουν όσους παθαίνουν από κακή ώρα. Κανείς από τους χωρικούς δεν τολμάει να μείνη τη νύχτα στην τοποθεσία αυτή στο Αγριολάχανο. Πολλοί τσοπάνηδες από τα γύρω βουνά βεβαιώνουν πως ακούνε εκεί κατά τα μεσάνυχτα όργανα, βιολιά, φωνές και τραγούδια. Πιστεύουν ότι κάνουν γάμο οι οξαποδίτες. Γι’ αυτό αποφεύγουν να παίζουν οι τσοπάνηδες φλογέρα ή άλλο όργανο παράωρα δηλ. το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα. Διαλέγονται λένε οι οξαποδίτες.

dc.contributor.author	Βλάχος, Αναστάσιος Δ.
dc.coverage.spatial	Εύβοια, Μαρμάρι, Βαρελαίοι
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:41Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:41Z
dc.date.issued	1953
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/296510
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μια γριά θέριζε σ’ ερημικό χωράφι «παράωρα» 12 η ώρα το μεσημέρι. Την χτύπησε τότε κακό αερικό και την πήραν μαζί τους οι οξαποδίτες. Το ταγάρι της το βρήκαν ύστερα από πολλές μέρες πεσμένο μακρυά από το χωράφι. Η γριά εξαφανίστη από το χωριό. Εφτά χρόνια την παίδευαν οι οξαποδίτες να την γκρεμίσουν στη θάλασσα από τις βραχώδεις και απόκρημνες παραλίες του Αιγαίου. Τέλος την σήκωσαν πολύ ψηλά στον αέρα κι ήταν έτοιμοι να την αμολύσουν όταν ένας οξαποδίτης έκαμε στους άλλους την πρότασι. «Να την περάσωμε από τ’ Αγριολάχανο (πραγματική τοποθεσία) στο φτερό κι αν προκάνη και κόψη όπως θα την περνούμε μία κλάρα σκοίνο να την αφήσωμε ελεύθερη. Ειδ’άλλως την πνίγομε. Αυτό άρεσε στους άλλους και αμ έπος αμ έργον. Η γριά μπόρεσε κι έκοψε λίγο σκοίνο κι έτσι την άφησαν. Ευρέθη ύστερα από 7 χρόνια, αλλά της είχαν πάρει τη μιλιά. Έκανα αυτοψία στην τοποθεσία Αγριολάχανο. Πράγματι το μέρος είναι πολύ άγριο και δικαιολογεί τη φήμη, ότι συχνάζουν εκεί κακά πνεύματα. Υπάρχει δε θεόρατος και «ο σκοίνος της γριάς» όπως τον ονομάζουν. Από το σκοίνο αυτό παίρνουν κλαδί για το μάτι μέχρι και σήμερα και με ύλη που βγάζει σαν λιβάνι, λιβανίζουν όσους παθαίνουν από κακή ώρα. Κανείς από τους χωρικούς δεν τολμάει να μείνη τη νύχτα στην τοποθεσία αυτή στο Αγριολάχανο. Πολλοί τσοπάνηδες από τα γύρω βουνά βεβαιώνουν πως ακούνε εκεί κατά τα μεσάνυχτα όργανα, βιολιά, φωνές και τραγούδια. Πιστεύουν ότι κάνουν γάμο οι οξαποδίτες. Γι’ αυτό αποφεύγουν να παίζουν οι τσοπάνηδες φλογέρα ή άλλο όργανο παράωρα δηλ. το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα. Διαλέγονται λένε οι οξαποδίτες.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2042, σελ. 69 – 70, Αναστ. Δ. Βλάχου, Βαρελαίοι Μαρμαρίου Ευβοίας, 1953
dc.relation.sourceindex	2042
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_05243w, D_PAA_05243w2
dc.subject.legendtitle	Αφηγήσεις περί οξαποδιτών.
dc.keyword.person	Διάβολος
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΑ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	262565/Εύβοια, Μαρμάρι, Βαρελαίοι

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Αφηγήσεις περί οξαποδιτών.

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές