Μόνο μια μέρα του χρόνου είναι που μπορεί κανείς να δη Θεοτικά ή ξωτικιά. Μου συνέβηκε μένα. Μου το έλεγαν αυτό πρόσφυγες από την Ασία. Επρόσεξα και είδα. Μια τέτοια βραδιά επαίζαμε χαρτιά εδώ στα μαγαζιά. Εφύγαμε με τον μπάρμπα – Σπύρο το Ζάγαρο. Ήτανε δώδεκα παρά τέταρτο. Πηγαίνοντας σε μια τοποθεσία ακούω δυο – τρεις δυνατούς χτύπους, μεγάλους χτύπους! Φοβήθηκα. Ήτανε δώδεκα παρά τρία λεφτά. Έκαμα το σταυρό μου. Και μόλις ανεβαίνω την ανηφόρα προς το σπίτι μου, να μ’ ανάψη ένα ηλεχτρικό – προβολέας, που από σκοτάδι που ήταν, έβλεπα τα πάντα. Εφοβόμουνα να γυρίσω πίσω. Αλλά την ώρα που άναψε ο προβολέας, είπα πως είναι θεία δύναμι κι η καρδιά μου επήε στη θέση της. Πάω σπίτι μου. Η γυναίκα μου είχε φοβηχτή. Είχαμε ένα χοίρο, με συμπάθειο, για να τόνε σφάξουμε; Άκουσε τη φωνή του, βγήκε στο παράθυρο, μην είναι κλέφτης, δεν είδε τίποτε. Μου το είπε ύστερα αυτό κι εγώ εκατάλαβα, ότι ήταν οι δικοί μου «χοίροι» δηλ. οι διαόλοι.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.

Μόνο μια μέρα του χρόνου είναι που μπορεί κανείς να δη Θεοτικά ή ξωτικιά. Μου συνέβηκε μένα. Μου το έλεγαν αυτό πρόσφυγες από την Ασία. Επρόσεξα και είδα. Μια τέτοια βραδιά επαίζαμε χαρτιά εδώ στα μαγαζιά. Εφύγαμε με τον μπάρμπα – Σπύρο το Ζάγαρο. Ήτανε δώδεκα παρά τέταρτο. Πηγαίνοντας σε μια τοποθεσία ακούω δυο – τρεις δυνατούς χτύπους, μεγάλους χτύπους! Φοβήθηκα. Ήτανε δώδεκα παρά τρία λεφτά. Έκαμα το σταυρό μου. Και μόλις ανεβαίνω την ανηφόρα προς το σπίτι μου, να μ’ ανάψη ένα ηλεχτρικό – προβολέας, που από σκοτάδι που ήταν, έβλεπα τα πάντα. Εφοβόμουνα να γυρίσω πίσω. Αλλά την ώρα που άναψε ο προβολέας, είπα πως είναι θεία δύναμι κι η καρδιά μου επήε στη θέση της. Πάω σπίτι μου. Η γυναίκα μου είχε φοβηχτή. Είχαμε ένα χοίρο, με συμπάθειο, για να τόνε σφάξουμε; Άκουσε τη φωνή του, βγήκε στο παράθυρο, μην είναι κλέφτης, δεν είδε τίποτε. Μου το είπε ύστερα αυτό κι εγώ εκατάλαβα, ότι ήταν οι δικοί μου «χοίροι» δηλ. οι διαόλοι.

dc.contributor.author	Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
dc.coverage.spatial	Κέρκυρα, Ερείκουσα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:33Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:33Z
dc.date.issued	1960
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/296306
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μόνο μια μέρα του χρόνου είναι που μπορεί κανείς να δη Θεοτικά ή ξωτικιά. Μου συνέβηκε μένα. Μου το έλεγαν αυτό πρόσφυγες από την Ασία. Επρόσεξα και είδα. Μια τέτοια βραδιά επαίζαμε χαρτιά εδώ στα μαγαζιά. Εφύγαμε με τον μπάρμπα – Σπύρο το Ζάγαρο. Ήτανε δώδεκα παρά τέταρτο. Πηγαίνοντας σε μια τοποθεσία ακούω δυο – τρεις δυνατούς χτύπους, μεγάλους χτύπους! Φοβήθηκα. Ήτανε δώδεκα παρά τρία λεφτά. Έκαμα το σταυρό μου. Και μόλις ανεβαίνω την ανηφόρα προς το σπίτι μου, να μ’ ανάψη ένα ηλεχτρικό – προβολέας, που από σκοτάδι που ήταν, έβλεπα τα πάντα. Εφοβόμουνα να γυρίσω πίσω. Αλλά την ώρα που άναψε ο προβολέας, είπα πως είναι θεία δύναμι κι η καρδιά μου επήε στη θέση της. Πάω σπίτι μου. Η γυναίκα μου είχε φοβηχτή. Είχαμε ένα χοίρο, με συμπάθειο, για να τόνε σφάξουμε; Άκουσε τη φωνή του, βγήκε στο παράθυρο, μην είναι κλέφτης, δεν είδε τίποτε. Μου το είπε ύστερα αυτό κι εγώ εκατάλαβα, ότι ήταν οι δικοί μου «χοίροι» δηλ. οι διαόλοι.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2344, σελ. 16 – 17, Δ. Λουκάτος, νησίς Ερείκουσα Κέρκυρας 1960
dc.relation.sourceindex	2344
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_05048w
dc.informant.name	Μιτσιάλης, Μάρκος
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.informant.age	68
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΑ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	2463678/Κέρκυρα, Ερείκουσα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές