Μέσα στο καΐκι, που ήτανε αραγμένο, ερίχνανε τη Σολομωνική. Εκαλούσανε τα πνεύματα και τα δαιμονικά. Ήτανε ένας ναύτης Μαθρακιώτης, πειραγμένος από ‘φτά κι είχε βιβλίο Σολομωνική. Ήτανε κι άλλος Μαθρακιώτης. Επήαμε τα μεσάνυχτα, κλεισμένοι στο αμπάρι, να κάμουμε τη Σολομωνική. (Είμαστε στον Άγιο Στέφανο της Κέρκυρας). Άρχισε ο Μαθρακιώτης τα «τροπάρια» (= τα μαγικά λόγια) και μας απαγόρεψε να κάμουμε το σταυρό μας. Αλλά δεν είχε μαζί του το βιβλίο και δεν τα ήξερε όλα απόξου. Επλησίασαν, λέει, τα δαιμονικά αλλά δεν έφτασαν. Έπειτα άρχισε να λέη τροπάρια για να τα διώξη. Έπιασε ένας αέρας κι ακούσαμε φωνή, μέσα στον αέρα, σα γίδα. Εγώ άρχισα το «πριόβολο» (εννοεί: το σταυρό μου). Εκείνονε τον πιάκανε στο λαιμό και δε μπορούσε να μιλήση. Ήτανε μαζί μας κι ένα παιδί, που ρωτούσε για τον πατέρα του, που τον είχανε τορπιλίσει. Αυτός κάτι ήξερε να συνεχίση από τα τροπάρια. Ο καθένας εκαλούσε τον πεθαμένο που ήθελε αλλά ήτανε Διαόλοι που ερχόντανε. Μπορεί όμως κι η ψυχή του πεθαμένου να κάμη κακό. Πάει καμιά φορά και σου δαγκάει τ’ αυτί. Αυτές οι Σολομωνικιές θέλουνε νύχτα και σκοτάδι και μοναξιά.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.

Μέσα στο καΐκι, που ήτανε αραγμένο, ερίχνανε τη Σολομωνική. Εκαλούσανε τα πνεύματα και τα δαιμονικά. Ήτανε ένας ναύτης Μαθρακιώτης, πειραγμένος από ‘φτά κι είχε βιβλίο Σολομωνική. Ήτανε κι άλλος Μαθρακιώτης. Επήαμε τα μεσάνυχτα, κλεισμένοι στο αμπάρι, να κάμουμε τη Σολομωνική. (Είμαστε στον Άγιο Στέφανο της Κέρκυρας). Άρχισε ο Μαθρακιώτης τα «τροπάρια» (= τα μαγικά λόγια) και μας απαγόρεψε να κάμουμε το σταυρό μας. Αλλά δεν είχε μαζί του το βιβλίο και δεν τα ήξερε όλα απόξου. Επλησίασαν, λέει, τα δαιμονικά αλλά δεν έφτασαν. Έπειτα άρχισε να λέη τροπάρια για να τα διώξη. Έπιασε ένας αέρας κι ακούσαμε φωνή, μέσα στον αέρα, σα γίδα. Εγώ άρχισα το «πριόβολο» (εννοεί: το σταυρό μου). Εκείνονε τον πιάκανε στο λαιμό και δε μπορούσε να μιλήση. Ήτανε μαζί μας κι ένα παιδί, που ρωτούσε για τον πατέρα του, που τον είχανε τορπιλίσει. Αυτός κάτι ήξερε να συνεχίση από τα τροπάρια. Ο καθένας εκαλούσε τον πεθαμένο που ήθελε αλλά ήτανε Διαόλοι που ερχόντανε. Μπορεί όμως κι η ψυχή του πεθαμένου να κάμη κακό. Πάει καμιά φορά και σου δαγκάει τ’ αυτί. Αυτές οι Σολομωνικιές θέλουνε νύχτα και σκοτάδι και μοναξιά.

dc.contributor.author	Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
dc.coverage.spatial	Κέρκυρα, Ερείκουσα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:33Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:33Z
dc.date.issued	1960
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/296304
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μέσα στο καΐκι, που ήτανε αραγμένο, ερίχνανε τη Σολομωνική. Εκαλούσανε τα πνεύματα και τα δαιμονικά. Ήτανε ένας ναύτης Μαθρακιώτης, πειραγμένος από ‘φτά κι είχε βιβλίο Σολομωνική. Ήτανε κι άλλος Μαθρακιώτης. Επήαμε τα μεσάνυχτα, κλεισμένοι στο αμπάρι, να κάμουμε τη Σολομωνική. (Είμαστε στον Άγιο Στέφανο της Κέρκυρας). Άρχισε ο Μαθρακιώτης τα «τροπάρια» (= τα μαγικά λόγια) και μας απαγόρεψε να κάμουμε το σταυρό μας. Αλλά δεν είχε μαζί του το βιβλίο και δεν τα ήξερε όλα απόξου. Επλησίασαν, λέει, τα δαιμονικά αλλά δεν έφτασαν. Έπειτα άρχισε να λέη τροπάρια για να τα διώξη. Έπιασε ένας αέρας κι ακούσαμε φωνή, μέσα στον αέρα, σα γίδα. Εγώ άρχισα το «πριόβολο» (εννοεί: το σταυρό μου). Εκείνονε τον πιάκανε στο λαιμό και δε μπορούσε να μιλήση. Ήτανε μαζί μας κι ένα παιδί, που ρωτούσε για τον πατέρα του, που τον είχανε τορπιλίσει. Αυτός κάτι ήξερε να συνεχίση από τα τροπάρια. Ο καθένας εκαλούσε τον πεθαμένο που ήθελε αλλά ήτανε Διαόλοι που ερχόντανε. Μπορεί όμως κι η ψυχή του πεθαμένου να κάμη κακό. Πάει καμιά φορά και σου δαγκάει τ’ αυτί. Αυτές οι Σολομωνικιές θέλουνε νύχτα και σκοτάδι και μοναξιά.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2344, σελ. 17 – 18, Δ. Λουκάτος, νησίς Ερείκουσα Κέρκυρας 1960
dc.relation.sourceindex	2344
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_05046w, D_PAA_05046w2
dc.informant.name	Μιτσιάλης, Μάρκος
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.informant.age	68
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΑ
dc.informant.informations	Ναυτικός
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	2463678/Κέρκυρα, Ερείκουσα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Σχετικές εγγραφές