Κάποτε έθαψαν ένα νεκρόν και έμειναν μερικοί πίσω να σκεπάσουν καλά τον λάκκον. Μετά από ολίγην ώραν μερικοί απ’ αυτούς, που ήσαν στην κηδεία επέρασαν από το νεκροταφείον, για να πάνε στην δουλειά τους. Είδαν όμως ότι αυτοί που είχαν μείνει πίσω να σκεπάσουν τον λάκκον, ότι έπιναν, εγλεντούσαν, και εχόρευαν. Λέγουν τότε οι περαστικοί. Βρε! Να τους πάρη η ευχή και αυτοί γλεντάνε εκεί πάνω στον τάφον. Τότε αυτοί που γλεντούσαν, τους επλησίασαν και τους έδωσαν να γεμίσουν κάτι ντενεκέδες κρασί, να τους φέρουν, για να συνεχίσουν το γλέντι τους. Μάλιστα τους είπαν, ότι, αν δεν πάνε αμέσως να γεμίσουν τους ντενεκέδες κρασί, θα βγάλουν τον νεκρόν και θα τον πάνε στο σπίτι του. Αυτοί ήσαν οι δαιμόνοι.