Η Χαστουκιά
Ο Διάολος πολλές φορές, ώρα νύχτα σε μερικούς απόκεντρους και έρημους τόπους χαστουκίζει άνθρωπο, που δεν είνε σταυρωμένος κείνην την ημέρα. Η χαστουκιά μπορεί να ακουστή ως σβούρα στ’ αυτί ή και όχι, και όποιος χαστουκιστή αρρωστά και δε γιαίνει, όξω με διαβαστικό από χερικάρη Παπά λέγεται και μπατσελιά = (ράπισμα στη παρειάν) και κακό συναπάντημα. Έδηγος: ένας παπάς επέρνα σ’ ένα δρόμο μέρα μεσημέρι και θωρεί ένα κολυμπάκι νερό στο πάσπαρο, καλοκαίρι καιρός. Ήτον κακό πράμα γιατί το μουλάρι, που καβαλίκευγεν δεν ήθελεν να περάση κι άρχισεν να πηδά και να χλιμιντρίζη. Ο παπάς κατάλαβεν κι άρχιξεν να λέει ξαφορκισμούς στο κακόν πράμα. Μια στιμή χάθηκεν το κολυμπάκι το μουλάρι με πηδήματα και τσινόματα πέρασεν, μα ο Παπάς τούρθε σαν τη γιώτσα κι ωστέ να πάη στο σπίτιν του τον εκράθειεν τρομάρα και ετσά τον κράθειεν σ’ όλην τη ζωή του.
Τόπος Καταγραφής
Άδηλου τόπουΧρόνος καταγραφής
1926Πηγή
Περιοδ. Προμυθεύς ο Πυρφόρος, έτος Β, (1926), αρ. Φύλλ. 29, σελ. ΖΣυλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Προμηθεύς ο Πυρφόρος, 1926, ΠεριοδικόΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT