dc.contributor.author | Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. | |
dc.coverage.spatial | Νίσυρος, Νικειά | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:09:28Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:09:28Z | |
dc.date.issued | 1964 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/296191 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Ο ίδιος είχε ‘δη πάλι τα μεσάνυχτα που ερχόνταν στην εκκλησά εκεί πάλι στον Άλιτα μια γουρούνα, σκρόφα που τη λέομε (ν)α τον παίρη α’ό πίσω. Άμα έφτασε στα σκαλιά της εκκλησιάς η σκρόφα τον έφηκε πίσω τότε επηχήστη (=θύμωσε) και την εκαταράστη: Ας τον όξω από δουά. Ύστερα ήμπε μέσ’ στην εκκλησία κ’ ήψε τα καντήλια κ’ ύστερα τον κοίταξε ο παπάς και είχαν στραβήσει τα μούτσουνά του και είχαν πάει στα πλάια και του ‘πε: Είντα που ‘παθες κ’ είσαι έτσι - Πώς έτσι του λέει κι είπεν του ο παπάς κ’ εκείνος είπε πως βρήκε μια σκρόφα και την εγλαστήμησα και τότε εκαταλάβαν ούλοι πως ήτο έξω απ’ έ’ώ και του πέρασε ο παπάς ευχή κ’ έγινε καλά. [Ο ίδιος= Ένας που ‘τανε κράκτης (=καντηλανάφτης) χρόνια σεράντα στην εκκλησά των Νικειών, στα Εισόδια της Παναγιάς.] | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄ | |
dc.relation.source | Λ. Α. αρ. 2892, σελ. 275 – 276, Άννης Ιω. Παπαμιχαήλ, Νικειά Νισύρου Δωδεκανήσου, 1964 | |
dc.relation.sourceindex | 2892 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_04933w | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΛΑ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 8133958/Νίσυρος, Νικειά | |