Στ' Γρίβα φοράδα

Στο Τερτίπ’ πάνω είναι Γρίβα φοράδα. Ήταν κάποιος καπετάνιος Γρίβας απ’ τα Γρεβινά. Είχαν τσακωθή με τους Τούρκους. Ήταν μόνος αυτός κι οι Τούρκοι ήταν πολλοί. Μια τρίχα απ’ τη δική του φοράδα, ήταν μαγνητική και μόλις κινδύνευε, έκαιγε λίγο από την τρίχα αυτή και παρουσιαζόταν η φοράδα, ανέβαιν’ απάνου κι έμπαιννε στους Τούρκους κι εσκότωνε. Ήταν τόσο ακαριαίο το άλογο, που τους έχανε όλους. Έτρεχε σαν βόλι. Δεν έρριχνε αυτός με το τουφέκ’. Μόνο με το γιαταγάν’. Σαν το Διάκο. Δε ο Τούρκος ο Μπέης π’ αδιηύθυνε, το στρατό, βρίσκονταν στο Φορνότσιμα (φουρνότσουμα) αντίκρυ. Λοιπόν, πααίν’ ο σύνδεσμος και τους λέει: - Δεν μπορούμε να τον κάνωμε τίποτα αυτόν τον Γρίβα. Μας έχ’ τσακίσ’ όλοι (όλους). – Θα κινήσετε να πάτε να φέριτι την τάδε γυναίκα. Αυτή ξέρ’ και μαγεύ’, μήπως έχ’ μαγική δύναμ’ απάνου τ’ς. Κίνησαν και την έφεραν. Ο Γρίβας όμως, επονηρεύτηκε τη γυναίκα αυτή κι αμέσως απάν’ απού την ξέταζε ο Μπέης, είπε η γυναίκα: - Θα μπορέσετε να πάτι να μ’ φέρετε χώμα από την πατησιά του αλόγου κι εγώ θα κάμω τα μάγια μου. Ο Γρίβας πονηρεύτ’κε κι εκίνησε και πάει απά’ στη συζήτηση απόκανε το Ταμπούρ’. Σκοτών’ η γριά, διαλύει το στρατό κι έπιασε αιχμάλωτο το Μπέη. Τον ήφερε στον τόπο του και τον ρωτάει. – Να σου χαρίσω τη ζωή ή να σε σκοτώσω; - Να μ’ αφήσ’ς να φύγω κι όλα τα βουνά είναι δικά σου! Τον άφησε. Ο Μπέης κρυφά πρόφτασε και πήρε χώμα από την πατημασιά. Πήγε και βρήκε άλλη μάγισσα. Εκείνη έκαμε μάγια, ότ’ και να κάν’ ο Γρίβας, να μην παρουσιάζεται τ’ άλογό του να τον γλυτώνη. Από τότε έχασι τη δύναμή του και δεν ξαναπαρουσιάστηκε τ΄άλογο. Και έγινε μάχη και σκοτώθηκε κι από τότε είπαν «Γρίβα φοράδα».