Η Στριγγλιάρου της Χουτιάνας

Ανάμεσα από τα βλάχικα κονάκια και το μεγάλο αρκουδοπούρναρο, καμμιά πεντακοσαριά μέτρα πάνου κατά τον Κόζιακα υψώνονται μια γιγάντια καρυδιά. Η παράδοση αναφέρει πως κάτω απ’ την καρυδιά, ανοιγόνταν μια κουφάλα, μες την οποία ζούσε μια άσχημη μονόμματη γριά που οι κάτοικοι καλούσαν «Στριγγλιάρου». Τις νύχτες η Στριγγλιάρου, έβγαινε απ’ την κουφάλα και καβαλλώντας ένα μακρυκάρυνο κλωνάρι με φύλλινη φούντα για ουρά, κατέβαινε τρεχάτη στο χωριό κι άρπαζε όσα μικρά παιδιά έβρισκε μονάχα τους. Τα παιδιά τα έσερνε στη κουφάλα και κει ροφούσε το αίμα τους. Λένε πως πολλά παιδιά είχε αρπάξει η Στριγγλιάρου. Οι κάτοικοι για να την αποφύγουν, κρεμούσανε στην πόρτα ένα κυπρί. Όταν η Στριγγλιάρου πήγαινε σιγά σιγά και κρυφά να μπει στο σπίτι ν’ αρπάξει το παιδί, η πόρτα μισανοίγωντας έσπρωχνε το κυπρί. Έτσι το κουδούνισμα ειδοποιούσε τους κατοίκους που με σταυροκοπήματα ανάγκαζαν την Στριγγλιάρου να φύγει. [μακρυκάρυνο= Εις το κείμενον η λέξις μακρύτάρυνο είναι αμφίβολος διότι από κακή τύπωση δεν καθαρίζει το γράμμα μετά το υ.]