Παράδοσις για τις Καλομοίρες
Στον Περδίκκη (χωριό προς τον Άγιο Κήρυκο) ήτανε μια φορά ένα μικρό τσομπανάκι (βοσκός) επήγαινε κάθε μέρα στα γελάδια. Η μάννα του του έβαζε μέσα στο φυλάκι (σάκκος από δέρμα κάθε μέρα πίττες. Το παιδί αδυνάμιζε (εγίνετο αδύνατον, ισχνόν). Η μάννα του το ρώτησε: - «Παιδί μου εγώ κάθε μέρα σου βάζω πίττα, γιατ’ είσαι τόσο αδύνατο, μήπως σου το τρώνε άλλα τσοπανάκια;». Λέει το παιδί – «Δε μου το τρώνε άλλα παιδιά. Έρχονται κάτι γυναίκες βγάλουν κάτι τούλια ποπάνω τους και χορεύγουσι και μου τρώνε και την πίττα. «Το παιδί αυτό βαστούσε ένα λυράκι κ’ έπαιζε΄. Κατόπιν του λέει η μάννα του – «Άμα ιδής και έρθουν και χορεύγουν να ιδής ποια είναι η πιο όμορφη, να της πάρης από την κεφαλή το τούλη και να την φέρης εδώ. Την επήρε και την επήγε στο σπίτι και την έκαμε γυναίκα του κ’ έκαμαν παιδί. Ύστερα έφυγε και πήγε σε ταξίδι και το τούλι το κλείδωσε μέσα σ’ένα σεντούκι. Λέει της μάννας του – «Να μη σκεφτής να της δώσης το τούλι γιατί θα ποθάνω, δε θα βαστήξω». Μια μέρα είχασι χορό και της είπε η γριά. – «Πήγαινε κόρη μου και εσύ να διασκεδάσης». Λέει της: - «σα μου δώσης ‘κείνο που ‘ναι μέσ’ στο σεντούκι». Την παρακάλεσε πολύ και τότε η γριά πάει και ξεκλειδώνει και της το δίδει. Έβαλεν αυτή το τούλι και λέει της γριάς – «Με βλέπεις; Λέει η γριά. – «Όχι!» Κατόπιν αυτή έφυγε και παράτησε και το παιδί. Ερχόντανε όμως και το βύζαινε και η γριά δεν την έβλεπε. Ύστερα που ήρθε ο άντρας της ερώτησε τη μάννα του που είναι η γυναίκα του. Λέει του πως με γέλασε και της έδωκα το τούλι. Από λίγες μέρες ο γιός της γριάς απόθανε. Το παιδί αυτό της Καλομοίρας εμεγάλωσε και ήρχοντον στις Ράχες κ’ εδικόνευγε (=επαιτούσε) αλλά ήτανε χαζό το λέγανε Καλόμοιρο.
| dc.contributor.author | Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. | |
| dc.coverage.spatial | Ικαρία, Ράχες, Τραγοστάσι | |
| dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:09:20Z | |
| dc.date.available | 2016-01-15T11:09:20Z | |
| dc.date.issued | 1962 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/296003 | |
| dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
| dc.language.iso | gre | |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
| dc.title | Στον Περδίκκη (χωριό προς τον Άγιο Κήρυκο) ήτανε μια φορά ένα μικρό τσομπανάκι (βοσκός) επήγαινε κάθε μέρα στα γελάδια. Η μάννα του του έβαζε μέσα στο φυλάκι (σάκκος από δέρμα κάθε μέρα πίττες. Το παιδί αδυνάμιζε (εγίνετο αδύνατον, ισχνόν). Η μάννα του το ρώτησε: - «Παιδί μου εγώ κάθε μέρα σου βάζω πίττα, γιατ’ είσαι τόσο αδύνατο, μήπως σου το τρώνε άλλα τσοπανάκια;». Λέει το παιδί – «Δε μου το τρώνε άλλα παιδιά. Έρχονται κάτι γυναίκες βγάλουν κάτι τούλια ποπάνω τους και χορεύγουσι και μου τρώνε και την πίττα. «Το παιδί αυτό βαστούσε ένα λυράκι κ’ έπαιζε΄. Κατόπιν του λέει η μάννα του – «Άμα ιδής και έρθουν και χορεύγουν να ιδής ποια είναι η πιο όμορφη, να της πάρης από την κεφαλή το τούλη και να την φέρης εδώ. Την επήρε και την επήγε στο σπίτι και την έκαμε γυναίκα του κ’ έκαμαν παιδί. Ύστερα έφυγε και πήγε σε ταξίδι και το τούλι το κλείδωσε μέσα σ’ένα σεντούκι. Λέει της μάννας του – «Να μη σκεφτής να της δώσης το τούλι γιατί θα ποθάνω, δε θα βαστήξω». Μια μέρα είχασι χορό και της είπε η γριά. – «Πήγαινε κόρη μου και εσύ να διασκεδάσης». Λέει της: - «σα μου δώσης ‘κείνο που ‘ναι μέσ’ στο σεντούκι». Την παρακάλεσε πολύ και τότε η γριά πάει και ξεκλειδώνει και της το δίδει. Έβαλεν αυτή το τούλι και λέει της γριάς – «Με βλέπεις; Λέει η γριά. – «Όχι!» Κατόπιν αυτή έφυγε και παράτησε και το παιδί. Ερχόντανε όμως και το βύζαινε και η γριά δεν την έβλεπε. Ύστερα που ήρθε ο άντρας της ερώτησε τη μάννα του που είναι η γυναίκα του. Λέει του πως με γέλασε και της έδωκα το τούλι. Από λίγες μέρες ο γιός της γριάς απόθανε. Το παιδί αυτό της Καλομοίρας εμεγάλωσε και ήρχοντον στις Ράχες κ’ εδικόνευγε (=επαιτούσε) αλλά ήτανε χαζό το λέγανε Καλόμοιρο. | |
| dc.type | Παραδόσεις | el |
| dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄ | |
| dc.relation.source | Λ. Α. αρ. 2449, σελ. 40 – 42, Γεωργ. Σπυριδάκη, Ικαρία, (Τραγοστάσι – περιοχή Ραχών), 1962 | |
| dc.relation.sourceindex | 2449 | |
| dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
| dc.description.bitstream | D_PAA_04740w, D_PAA_04740w2 | |
| dc.subject.legendtitle | Παράδοσις για τις Καλομοίρες | |
| dc.informant.name | Κουτήφαρης, Νικόλαος | |
| dc.informant.gender | Άνδρας | |
| dc.informant.age | 85 | |
| dc.subject.legend | Παράδοση ΚΣΤ | |
| dc.informant.informations | Αγράμματος | |
| edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.type | TEXT | |
| dc.coverage.geoname | 261804/Ικαρία, Ράχες, Τραγοστάσι |
Files in this item
| Files | Size | Format | View |
|---|---|---|---|
|
There are no files associated with this item. |
|||
This item appears in the following Collection(s)
-
Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.
Except where otherwise noted, this item's license is described as Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές