Νεραϊδοβούνι. Λένε πως εδώ βγαίνουν νεράϊδες. Επί τη ευκαιρία αυτή παραθέτουμε παράδοσιν περί Νεράϊδων, που αξίζει πολύ ν’ αναγραφή, εφ’ όσον μάλιστα δεν αναφέρεται εις τας παραδόσεις του Πολίτη.» Οι νεράϊδες είναι αδερφές του Μ. Αλέξαντρου. Όταν κάποτε ο Αλέξαντρος επέρασε κάτι πέτρες που άνοιγαν κι έκλειναν με μεγάλη δύναμη, ευρήκε το αθάνατο νερό και επήρε κάμποσο σε μια μποτίλλια. Όταν αρρώστησε κι ήταν επικίντυνος να πεθάνη διάταξε τις Νεράϊδες να του φέρουν τη μποτίλλια με τα αθάνατο νερό. Αυτές όμως όταν το κοίταξαν, είδαν ότι εμύριζε και το έχυσαν επάνω σ’ ένα μποτσίκι, γι’ αυτό και τούτο είναι αθάνατο, και του έφεραν καθαρό νερό. Ο Αλέξαντρος, όταν το είδε το εγνώρισε και καταράστηκε τις αδερφές του. Από τα τότες έγιναν Νεράϊδες. Όταν ο άνθρωπος λουστή ή αλλάξει πριν λαλήσουν τα κοκόρια και πάρει δρόμο, τον παίρνουν οι Νεράϊδες τον αλλάζουν, τον ταΐζουν κοπριές και κείνον που μας παρουσιάζουν κατόπι, δεν είναι το ίδιο πρόσωπο, μα παρόμοιο. Μια φορά μια γυναίκα επήγε με το μικρό της να βοτανίση. Μα εκείνες οι Νεράδες της το πήραν και της άφησαν ένα όμοιο. Αυτό έκλαιγε κάθε μέρα και δεν μεγάλωνε καθόλου. Από τα πολλά η γυναίκα εσυμβουλεύτηκε σε μια γριά και αυτή της είπε να φκιάξη ένα καγιανά και μια κουλλούρα και να τ’ αφήση μέσα στο σπίτι και ν’ αγναντεύη από την κλειδαρότρουπα. Το μικρό όταν η μάννα του έφυγε, έγινε ένας μεγάλος γέρος και έφαγε όλο το φαγί. Η μάννα του σηκώθηκε, άρπαξε ένα ξύλο και του σπασε τις πλευρές. Ύστερα το πήρε, το πήγε στο χωράφι και οι Νεράϊδες της ξανάδωκαν το δικό της, που είχε μάθει να τρώη κοπριές. Οι Νεράϊδες έχουνε τη συνήθεια να παρουσιάζουνται σαν γυναίκες που παίζουν όργανα. Μια φορά οι Νεράϊδες πήραν το φως ενός γέρου τσουπάνη. Αυτός τότε πήρε κάποιο παιδί και του φύλαγε τα πρόβατα. Ο γέρος έλεγε στο παιδί να μη πηγαίνει τα πρόβατα σε κείνο το μέρος που του πήραν οι Νεράϊδες το φως. Το παιδί δεν άκουσε το γέρο και τα πήγε εκάθησε εκεί σε κάποια βρύση. Τότε εμαζεύτηκαν εκεί δέκα Νεράϊδες για να το πάρουν. Το παιδί όμως έκανε μ’ αυτές μια συμφωνία: αυτό να βαρή το τσουρλά του και αυτές να χορεύουν και όποιος αποστάσει να σκοτώνεται. Απόστασαν οι εννιά Νεράϊδες και το παιδί τις έσφαξε έμεινε μια μονάχα και την ανάγκασε να του δώση το φως του γέρου. Λένε πως οι Νεράϊδες κατοικούν μέσα σε τρύπες και σε ρέματα και υφαίνουν τον αργαλειό, φορούν άσπρες τσεμπέρες και οταντούς τις πάρει κανείς, γίνουνται πάλι γυναίκες. Είναι πεντάμορφες και άλλοτε παρουσιάζουνται να βαρούν βιολιά και άλλοτε να ρίχνουν ντουφέκια. Μπαίνουν και στην εκκλησία και όταν γυρίζουν τα άγια φεύγουν. Είναι και πολύ εκδικητικές κάποτε ένας εθέριζε την Κυριακή και αυτές για να τον εκδικηθούν του πήραν τα δεμάτια και έκαμαν ένα – ένα στάχυ και τα εμάκρυναν στον αέρα.