Ποιος λίγο ποιος πολύ όλοι έχουν ακούση στη ζωή τους να γίνεται λόγος για τις μιλιτένιες που τα βράδυα βγαίνουν και κυκλοφορούν  κάτω από δένδρα, σε ρεμματιές βουνών και προ παντός στα σταυροδρόμια των χωριών και των πόλεων. Πολλοί δε είνε εκείνοι που ισχυρίζονται, ότι είδαν τις μιλιτένιες με τα μάτια τους έξω στον δρόμο νύχτα, κάτι φαντάσματα δηλαδή παράξενα, γυναίκες ξωτικές και σαγηνευτικές που στήνουν χορό τα μεσάνυχτα και κάτι φωνάζουν με ακατάληπτα λόγια. Τις μιλιτένιες τις δημιούργησεν ο λαός με τη φαντασία του για τη λατρεία που είχε στο βασιληά Μέγαν Αλέξανδρον και στο πρόσωπό τους τοποθετεί τις αδελφές του πεθαμένου βασιληά, που κίνησε για τον τρανό πόλεμο στην Ασία και δεν γύρισε πίσω ακόμα. Ο λαός λέγει, ότι οι αδελφές του οι μιλιτένιες που δεν ξεύρουν, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος απέθανε, μα τον θαρρούν για χαμένο, πικραμένες για τον χαμό του βγαίνουν τα βράδυα, όταν το σκοτάδι σέρνεται πάνω στη γη κι όταν όλα ησυχάζουν εις την πλάσι και πιάνουν τα σταυροδρόμια και τις ρεμματιές και με φωνές ακατάληπτες φωνάζουν και αναζητούνε τον χαμένο τους αδελφό Μέγαν Αλέξανδρον. Ρωτούν τον καθένα, ρωτούν τα πάντα που είνε ο βασιληάς ο Μέγας Αλέξανδρος, ο αδελφός τους. Και άμα πετύχουν κανένα νυκτερινό διαβάτη τον σταυρώνουν και δεν τον αφήνουν ήσυχο και πάντα τον ρωτούνε για τον αδελφό τους και μπορούν να του κάμουν και κακό αν αυτός δεν τις καθησυχάσει λέγοντας για τον αδελφό τους και διαβεβαιώνοντάς τες ότι αυτός δεν πέθανεν, ότι βρίσκεται στη ζωή. Στην περίπτωση αυτή ο λαός έκαμε το ξόρκι για τις μιλιτένιες και μόλις ένας διαβάτης τις συντύχη στο δρόμο του νύχτα αρχίζει να φωνάζη και να λέγη σ’ αυτές: «Ο βασιληάς ο Μέγα Αλέξανδρος ζη και βασιλεύει μαζύ με τ’ άλογό του». Όταν ακούσουν τα λόγια αυτά οι αδελφές του Μεγάλου Αλεξάνδρου που τον αναζητούνε 2.261 χρόνια και δεν τον βρίσκουν, ησυχάζουν και σκορπίζονται και φεύγουν και αφήνουν τον διαβάτη να τραβήξη ελεύθερα τον δρόμο του, αλλοιώτικα του κάμουν κακό και τον ρίχνουν αρρωστημένο στο κρεββάτι.

Μπακάλης, Ιωάννης

Ποιος λίγο ποιος πολύ όλοι έχουν ακούση στη ζωή τους να γίνεται λόγος για τις μιλιτένιες που τα βράδυα βγαίνουν και κυκλοφορούν κάτω από δένδρα, σε ρεμματιές βουνών και προ παντός στα σταυροδρόμια των χωριών και των πόλεων. Πολλοί δε είνε εκείνοι που ισχυρίζονται, ότι είδαν τις μιλιτένιες με τα μάτια τους έξω στον δρόμο νύχτα, κάτι φαντάσματα δηλαδή παράξενα, γυναίκες ξωτικές και σαγηνευτικές που στήνουν χορό τα μεσάνυχτα και κάτι φωνάζουν με ακατάληπτα λόγια. Τις μιλιτένιες τις δημιούργησεν ο λαός με τη φαντασία του για τη λατρεία που είχε στο βασιληά Μέγαν Αλέξανδρον και στο πρόσωπό τους τοποθετεί τις αδελφές του πεθαμένου βασιληά, που κίνησε για τον τρανό πόλεμο στην Ασία και δεν γύρισε πίσω ακόμα. Ο λαός λέγει, ότι οι αδελφές του οι μιλιτένιες που δεν ξεύρουν, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος απέθανε, μα τον θαρρούν για χαμένο, πικραμένες για τον χαμό του βγαίνουν τα βράδυα, όταν το σκοτάδι σέρνεται πάνω στη γη κι όταν όλα ησυχάζουν εις την πλάσι και πιάνουν τα σταυροδρόμια και τις ρεμματιές και με φωνές ακατάληπτες φωνάζουν και αναζητούνε τον χαμένο τους αδελφό Μέγαν Αλέξανδρον. Ρωτούν τον καθένα, ρωτούν τα πάντα που είνε ο βασιληάς ο Μέγας Αλέξανδρος, ο αδελφός τους. Και άμα πετύχουν κανένα νυκτερινό διαβάτη τον σταυρώνουν και δεν τον αφήνουν ήσυχο και πάντα τον ρωτούνε για τον αδελφό τους και μπορούν να του κάμουν και κακό αν αυτός δεν τις καθησυχάσει λέγοντας για τον αδελφό τους και διαβεβαιώνοντάς τες ότι αυτός δεν πέθανεν, ότι βρίσκεται στη ζωή. Στην περίπτωση αυτή ο λαός έκαμε το ξόρκι για τις μιλιτένιες και μόλις ένας διαβάτης τις συντύχη στο δρόμο του νύχτα αρχίζει να φωνάζη και να λέγη σ’ αυτές: «Ο βασιληάς ο Μέγα Αλέξανδρος ζη και βασιλεύει μαζύ με τ’ άλογό του». Όταν ακούσουν τα λόγια αυτά οι αδελφές του Μεγάλου Αλεξάνδρου που τον αναζητούνε 2.261 χρόνια και δεν τον βρίσκουν, ησυχάζουν και σκορπίζονται και φεύγουν και αφήνουν τον διαβάτη να τραβήξη ελεύθερα τον δρόμο του, αλλοιώτικα του κάμουν κακό και τον ρίχνουν αρρωστημένο στο κρεββάτι.

dc.contributor.author	Μπακάλης, Ιωάννης
dc.coverage.spatial	Μακεδονία, Καστοριά
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:17Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:17Z
dc.date.issued	1938
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/295959
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Ποιος λίγο ποιος πολύ όλοι έχουν ακούση στη ζωή τους να γίνεται λόγος για τις μιλιτένιες που τα βράδυα βγαίνουν και κυκλοφορούν κάτω από δένδρα, σε ρεμματιές βουνών και προ παντός στα σταυροδρόμια των χωριών και των πόλεων. Πολλοί δε είνε εκείνοι που ισχυρίζονται, ότι είδαν τις μιλιτένιες με τα μάτια τους έξω στον δρόμο νύχτα, κάτι φαντάσματα δηλαδή παράξενα, γυναίκες ξωτικές και σαγηνευτικές που στήνουν χορό τα μεσάνυχτα και κάτι φωνάζουν με ακατάληπτα λόγια. Τις μιλιτένιες τις δημιούργησεν ο λαός με τη φαντασία του για τη λατρεία που είχε στο βασιληά Μέγαν Αλέξανδρον και στο πρόσωπό τους τοποθετεί τις αδελφές του πεθαμένου βασιληά, που κίνησε για τον τρανό πόλεμο στην Ασία και δεν γύρισε πίσω ακόμα. Ο λαός λέγει, ότι οι αδελφές του οι μιλιτένιες που δεν ξεύρουν, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος απέθανε, μα τον θαρρούν για χαμένο, πικραμένες για τον χαμό του βγαίνουν τα βράδυα, όταν το σκοτάδι σέρνεται πάνω στη γη κι όταν όλα ησυχάζουν εις την πλάσι και πιάνουν τα σταυροδρόμια και τις ρεμματιές και με φωνές ακατάληπτες φωνάζουν και αναζητούνε τον χαμένο τους αδελφό Μέγαν Αλέξανδρον. Ρωτούν τον καθένα, ρωτούν τα πάντα που είνε ο βασιληάς ο Μέγας Αλέξανδρος, ο αδελφός τους. Και άμα πετύχουν κανένα νυκτερινό διαβάτη τον σταυρώνουν και δεν τον αφήνουν ήσυχο και πάντα τον ρωτούνε για τον αδελφό τους και μπορούν να του κάμουν και κακό αν αυτός δεν τις καθησυχάσει λέγοντας για τον αδελφό τους και διαβεβαιώνοντάς τες ότι αυτός δεν πέθανεν, ότι βρίσκεται στη ζωή. Στην περίπτωση αυτή ο λαός έκαμε το ξόρκι για τις μιλιτένιες και μόλις ένας διαβάτης τις συντύχη στο δρόμο του νύχτα αρχίζει να φωνάζη και να λέγη σ’ αυτές: «Ο βασιληάς ο Μέγα Αλέξανδρος ζη και βασιλεύει μαζύ με τ’ άλογό του». Όταν ακούσουν τα λόγια αυτά οι αδελφές του Μεγάλου Αλεξάνδρου που τον αναζητούνε 2.261 χρόνια και δεν τον βρίσκουν, ησυχάζουν και σκορπίζονται και φεύγουν και αφήνουν τον διαβάτη να τραβήξη ελεύθερα τον δρόμο του, αλλοιώτικα του κάμουν κακό και τον ρίχνουν αρρωστημένο στο κρεββάτι.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Γιάννης Μπακάλης, Καστορία Μακεδονίας, Εφημ. Καστορία, 20 Μαρτίου 1938
dc.relation.sourceindex	Καστοριά
dc.relation.sourcetype	Εφημερίδα
dc.description.bitstream	D_PAA_04696w
dc.subject.legendtitle	Μιλιτένιες
dc.subject.legend	Παράδοση ΚΣΤ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	8378517/Μακεδονία, Καστοριά

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Μιλιτένιες

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές