Παραδόσεις περί δαιμονίων Μαγέρης Γρεβενών
Αι Νεράϊδες, δαίμονες των κρηνών και υδάτων εν γένει έχουσι κτένια, τα οποία αφήνουν εις τας κρήνας και πολλάκις τα ευρίσκουσιν οι άνθρωποι. Αι Καλότυχες, δαιμόνια κακοποιά και αγαθοποιά πολλάκις. Διαμένουσιν εις τα άβατα μέρη, εις σπήλαια και άντρα, ψήνουν καφέ, τραγουδούν, παίζουν όργανα και έχουν οσμήν, ήτις φθάνει μέχρι των ανθρώπων. Αι Ανεμικές, δαιμόνια του έαρος (ιδίως του μηνός Μαρτίου) είνε αόρατοι, αλλά προξενούσι κακόν. Το πρώτον δεκαήμερον του Μαρτίου ιδίως η κακή των επίδρασις είναι μάλλον αισθητή και δια τούτο πρέπει να λαμβάνωνται προφυλακτικά μέτρα, να μη λούζονται αι γυναίκες, να μη κοιμώνται το μεσημέρι, να μην ουρούν εις τας αστρέχας, όπου είναι πεταμένη στάκτη. Άμα νταίση κανείς, δηλ. εκοιμήθη εις εξοχήν τινα και εγέρθη προσβεβλημένος, πρέπει να επαλείψη το έδαφος δια μέλιτος, να συλλέξη ξηρά χόρτα και άλλα αντικείμενα από το μέρος εκείνο, όπου προσεβλήθη, και να τα φέρη εις την οικίαν και τα καύση εις την εστίαν με τον καπνόν, οποίος εξέρχεται από τα καιόμενα εκείνα αντικείμενα αν καπνισθή απαλλάσσεται της προσβολής. Τα Ξωνέρια, δαιμόνια των υδάτων. Στο Λιμπόχοβο (παρά το Μαγέρι) έχουν ανεμονέρι. Όταν ασθενήση τις, τιςρνει κουτάλι έρχεται εις την πηγήν εκείνην, λαμβάνει με το κουτάλι εκείνο ύδωρ και ραντίζεται. Έπειτα απορρίπτει το κουτάλι εκεί. Τούτο θεωρείται ιερόν και ουδείς το θίγει, όστις ήθελεν έλθη εις την πηγήν, δι’ αυτό πολλά κουτάλια ευρίσκονται ερριμμένα εκεί πέριξ. Στο Στιζάχι (άλλο χωρίον) παρά το Μαγέρι) επίσης έχουν Ανεμονέρι εις αυτό ρίπτουν νομίσματα, τα οποία ως ιερά ουδείς ποτέ τολμά να τα θίξη. [προσβολήν= Πρβλ. όσα σημειώνωμεν κατωτέρω εν τοις Συμμίκτοις εις την 4 παράδοσιν της συλλογής εκ της Μεγάλης Μαντινείας του κ. Χ. Β. Φραγκούλη/ Αν Ανεμικαίς είναι αι νύμφαι αι ασκούσαι την κακοποιόν επήρειαν κατά Μάρτιον, αι Δρίμαις δηλ. του Μαρτίου – Σ.τ.Δ]
| dc.contributor.author | Λουκόπουλος, Δημήτριος | |
| dc.coverage.spatial | Μακεδονία | |
| dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:09:17Z | |
| dc.date.available | 2016-01-15T11:09:17Z | |
| dc.date.issued | 1918 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/295957 | |
| dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
| dc.language.iso | gre | |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
| dc.title | Αι Νεράϊδες, δαίμονες των κρηνών και υδάτων εν γένει έχουσι κτένια, τα οποία αφήνουν εις τας κρήνας και πολλάκις τα ευρίσκουσιν οι άνθρωποι. Αι Καλότυχες, δαιμόνια κακοποιά και αγαθοποιά πολλάκις. Διαμένουσιν εις τα άβατα μέρη, εις σπήλαια και άντρα, ψήνουν καφέ, τραγουδούν, παίζουν όργανα και έχουν οσμήν, ήτις φθάνει μέχρι των ανθρώπων. Αι Ανεμικές, δαιμόνια του έαρος (ιδίως του μηνός Μαρτίου) είνε αόρατοι, αλλά προξενούσι κακόν. Το πρώτον δεκαήμερον του Μαρτίου ιδίως η κακή των επίδρασις είναι μάλλον αισθητή και δια τούτο πρέπει να λαμβάνωνται προφυλακτικά μέτρα, να μη λούζονται αι γυναίκες, να μη κοιμώνται το μεσημέρι, να μην ουρούν εις τας αστρέχας, όπου είναι πεταμένη στάκτη. Άμα νταίση κανείς, δηλ. εκοιμήθη εις εξοχήν τινα και εγέρθη προσβεβλημένος, πρέπει να επαλείψη το έδαφος δια μέλιτος, να συλλέξη ξηρά χόρτα και άλλα αντικείμενα από το μέρος εκείνο, όπου προσεβλήθη, και να τα φέρη εις την οικίαν και τα καύση εις την εστίαν με τον καπνόν, οποίος εξέρχεται από τα καιόμενα εκείνα αντικείμενα αν καπνισθή απαλλάσσεται της προσβολής. Τα Ξωνέρια, δαιμόνια των υδάτων. Στο Λιμπόχοβο (παρά το Μαγέρι) έχουν ανεμονέρι. Όταν ασθενήση τις, τιςρνει κουτάλι έρχεται εις την πηγήν εκείνην, λαμβάνει με το κουτάλι εκείνο ύδωρ και ραντίζεται. Έπειτα απορρίπτει το κουτάλι εκεί. Τούτο θεωρείται ιερόν και ουδείς το θίγει, όστις ήθελεν έλθη εις την πηγήν, δι’ αυτό πολλά κουτάλια ευρίσκονται ερριμμένα εκεί πέριξ. Στο Στιζάχι (άλλο χωρίον) παρά το Μαγέρι) επίσης έχουν Ανεμονέρι εις αυτό ρίπτουν νομίσματα, τα οποία ως ιερά ουδείς ποτέ τολμά να τα θίξη. [προσβολήν= Πρβλ. όσα σημειώνωμεν κατωτέρω εν τοις Συμμίκτοις εις την 4 παράδοσιν της συλλογής εκ της Μεγάλης Μαντινείας του κ. Χ. Β. Φραγκούλη/ Αν Ανεμικαίς είναι αι νύμφαι αι ασκούσαι την κακοποιόν επήρειαν κατά Μάρτιον, αι Δρίμαις δηλ. του Μαρτίου – Σ.τ.Δ] | |
| dc.type | Παραδόσεις | el |
| dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄ | |
| dc.relation.source | Δ. Λουκόπουλος, Παραδόσεις εκ Μακεδονίας, Λαογραφία ΣΤ, 1917 – 1918, σελ. 113, αρ. 1 | |
| dc.relation.sourceindex | Λαογραφία, ΣΤ | |
| dc.relation.sourcetype | Περιοδικό | |
| dc.description.bitstream | D_PAA_04694w | |
| dc.subject.legendtitle | Παραδόσεις περί δαιμονίων Μαγέρης Γρεβενών | |
| dc.informant.name | Μαγέρης, Γρηγόριος Ευθ. | |
| dc.informant.gender | Άνδρας | |
| dc.subject.legend | Παράδοση ΚΣΤ | |
| edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.type | TEXT | |
| dc.coverage.geoname | 8378517/Μακεδονία |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
| Αρχεία | Μέγεθος | Τύπος | Προβολή |
|---|---|---|---|
|
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο. |
|||
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές