Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΖωγράφος, Χρηστάκης
dc.coverage.spatialΆδηλου τόπου
dc.date.accessioned2016-01-15T11:09:16Z
dc.date.available2016-01-15T11:09:16Z
dc.date.issued1896
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/295931
dc.languageΕλληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΜνια φορά ΄τονιε, λέει, έξε βοσκοί, κιαπύτις εβράδειασεν – ε επέψαν ένα να πάη να πάρη ψωμί από το χωριό. Και ‘πάνω ΄κειέ , λέει, ‘ς τη στράτα, ΄ς του Βεκίρη το ‘σώχωριο, είδεν – ε λέει, λάμψες και γύρου γύρου Νεράϊδες και εχορεύγαν – ε, και ‘ς τη μέση ένα Νεράjδο κ’ ήπαιζε τη λύρα. Και ύστερα τος ήλεγε – Δεν γατέχω ‘γώ λύρα. – Όϊ, κατέχεις (εθάργειεν – ε πως ήταν –ε γυναίκες κ’ εχορεύγαν – ε ‘κειά). Και ύστερα τον εβάλαν – ε ‘ς τη μέση και ήκατσε και την έπαιζε και κ’ εχορεύγαν – ε οι Νεράϊδες. Και του ‘διδαν ε με χρυσές κούπες κρασί κ’ ήπινε. Κ’ επίναν εκειά ώστε να ‘που εμεθύσαν – ε. Ύστερα εμισέψαν – ε όλες, εχαθήκαν από ‘μπρος ντου κ’ οι λάμψες και όλες; Κ ύστερα απύτις εχαθήκαν – ε εξάνοιγ’ αυτός, εσηκώθηκε κ’ εγύρευγε ανέ βρή πράμα. Και ηύρηκε έξε του γαϊδάρου νανύχια, και ύστερα το ‘νοιωσε πως ήτον – ε οι κούπες τος ‘κεισά. Κ’ ύστερα ‘γύρευγε πάλι και ηύρηκε πόδια του μπεγιριού, κ’ είχαν από κάτω πέταλα κ’ εθάρρειεν – ε πως ήταν – ε τα παπούτσια ντος. Κ’ ύστερα τα σήκωσε και τα ‘βαλε ‘ς το βούρια ντου, κ’ επήρε κ΄εμίσεψεν – ε. Κ’ ύστερα ‘γύρισ’ από πίσω ντου και είδεν – ε μνια γυναίκα και του ‘κλούθαν – ε και τση ‘πεν –ε. Που θα πας μωρή; Και αυτή του ‘πενε. Γιάνοιξε το βούριά σου να ‘δω είντα βαστάς μέσα; Και του ‘πήραν – ε ΄κειανά που ‘χαν αποκάτω τα πέταλα. Κ’ ύστερα ‘πήγε ‘ς το χωριό κ’ ήβανε δα τάλλα του γαϊδάρου και ‘ς – έ μνια νημέρα ‘θελα τα ‘δη να ‘ναι καταλυμένα, να του βάλη άλλα. Και ύστερα, λέει, εξεβαρέθηκε να καταλυούνται, δεν είχε άλλα κ’ επήγαινε ΄ς τη Χώρα να του κάμη σιδερένια. Κ’ ύστερα, απύτης επήγε ‘ς τη Χώρα, ήρθε ‘παδά και ερρώστησε κ’ εκοίτουντον ένα χρόνο.
dc.typeΠαραδόσειςel
dc.description.drawernumberΠαραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.sourceΖωγράφος Χρηστάκης, Ζωγράφειος αγών, Εν Κωνσταντινουπόλει, τόμος Β,1896, σελ. 62
dc.relation.sourceindexΖωγράφειος αγών, τόμος Β
dc.relation.sourcetypeΒιβλίο
dc.description.bitstreamD_PAA_04667w
dc.subject.legendtitleΝεράϊδες Α
dc.subject.legendΠαράδοση ΚΣΤ
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.typeTEXT
dc.coverage.geoname390903/Άδηλου τόπου


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παραδόσεις
    Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές