Η Νεράϊδα του Παλιοκάστρου
Άμα θ’ αρρουστήσ’ καένας άνθρουπους, τότι θα πάη ςν Νιράϊδα κι γαιτρεύιτι. Αυτή η Νιράϊδα εινί την απάν απ’ του Παλιόκαστρου σι μνια τρύπα τρανή κι αυτή η τρύπα θα είνι καμνιά σαρανταρά κι πινήντα πήχιες μάκρου. Για να πάη καένας μέσα, θα πιρπατάη όλου μι τα χέρια κι μι τα πουδάρια. Όχ’ ουλάρθους. Άμα βγης απού τα σαράντα μέτρα, ύστιρας θα πάρουρνος κ΄είνι ένα μέρους σαν συντάκι τρέχ’ απού πάν νιρό κι κάν τάκ, τάκ, τάκ. Οι πλειότιρ ακούν φουνές μέσα ητοί πλειότιρ δι γλιέπν τίπουτα μέσα Κ οι πλειότιρ βρίσκουν γιατρικό. Ικεί μέσα στάζ’ νιρό. Του νιρό πι θα πάρουν αλείφουντι όπου τς πουνάει κι γιατρεύουντι. Είνι νιρό τς Νιράϊδας. [Οι πλειότερ’ άνθρωπ’ άμα ντέσνι τότι παν ικεί μέσα απάν τς καλότχις δε βγαίνι απού μέσα χάνουντι.]
Τόπος Καταγραφής
Μακεδονία, Γρεβενά, ΒέντζιαΧρόνος καταγραφής
1914Πηγή
Αρ. 59, σελ. 161, 1, Βέντζια Γρεβενών, ΛουκόπουλοςΣυλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
59, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT