Ήτονε ένας Ψαλλίδας από τη Μοθώνη και τον είχαν πάρει οι ανεράϊδες τώρα και δεκαπέντε χρόνια και χάθηκε. Τώρα και λίγα χρόνια, πριν της Αγιά Σωτήρας, ο θειός μου ο Μιχάλης πήγε κι έβανε κουντέλια (τσίτες). Έδενε τ’ άλογό του κι ούλο ελυώταν. Τόδενε τόβρισκε αμόκα. Τρεις φορές γένηκε τούτο. Μετά παρησιάστηκε ο ψαλλίδας που ήτονε χαμένος δέκα έτη. Φοβήθηκε αυτός. Του λέει: Δε με γνωρίζεις; Είμαι ο Ψαλλίδας. Κι αμέσως εφανερώθηκε ένας ανεμοστρόβιλος, τόνε ξαναπήρε και φανερώθηκε στο Μελισσόκαμπο, εκεί τυλίξανε ένα τσοπανόπουλο με το σκοινί που κράταγε τη γελάδα και το σκοτώσανε, κι απ’ εκεί κατέβηκε ο Ψαλλίδας στου Λαχάνου κι εκεί βρήκε το γέρο Κούκκο απ’ το Χαροκοπιό, που τον είχαν κι εκείνον συνοπαρμένον τα ξωτερικά και τον ξαναφέρανε. Του λέε ο Κούκκος,: Δεν μπορείς να φύγης κι εσύ απ’ αυτές που χορύουνε; Του λέει: Δεν μπορώ γιατί μ΄έχει η Μεγάλη Κυρά κοπέλλι. Κι εκεί που χορεύανε οι ξωτερικές, το λέει ο Κούκκος: Ποια είναι αυτή; Να, του λέει, αυτή που θα εμπή μπρος, αυτή είναι η κυρά μου, και τώρα θα σηκωθούμε να φύγουμε. Και που θα πάτε; Τόνε ρωτάει ο Κούκος. Θα πάμε στην Πρέβεζα, του λέει ο Ψαλλίδας εκεί είναι αστραπόβολα πολλά και μπορεί να γλυτώσουμε. Εκεί που τα έλεγε αυτά, του κάνει νόημα η Μεγάλη η Κυρά και έφυγε και χίνηκε πάλι ένας ανεμοστρόβιλος και χαθήκανε από μπροστά του. [Σ.τ.Σ. Τον Κούκκον αυτόν εγνώρισα προσωπικώς προ ετών, τσίτες= διχάλες]

Ταρσούλη, Γεωργία

Ήτονε ένας Ψαλλίδας από τη Μοθώνη και τον είχαν πάρει οι ανεράϊδες τώρα και δεκαπέντε χρόνια και χάθηκε. Τώρα και λίγα χρόνια, πριν της Αγιά Σωτήρας, ο θειός μου ο Μιχάλης πήγε κι έβανε κουντέλια (τσίτες). Έδενε τ’ άλογό του κι ούλο ελυώταν. Τόδενε τόβρισκε αμόκα. Τρεις φορές γένηκε τούτο. Μετά παρησιάστηκε ο ψαλλίδας που ήτονε χαμένος δέκα έτη. Φοβήθηκε αυτός. Του λέει: Δε με γνωρίζεις; Είμαι ο Ψαλλίδας. Κι αμέσως εφανερώθηκε ένας ανεμοστρόβιλος, τόνε ξαναπήρε και φανερώθηκε στο Μελισσόκαμπο, εκεί τυλίξανε ένα τσοπανόπουλο με το σκοινί που κράταγε τη γελάδα και το σκοτώσανε, κι απ’ εκεί κατέβηκε ο Ψαλλίδας στου Λαχάνου κι εκεί βρήκε το γέρο Κούκκο απ’ το Χαροκοπιό, που τον είχαν κι εκείνον συνοπαρμένον τα ξωτερικά και τον ξαναφέρανε. Του λέε ο Κούκκος,: Δεν μπορείς να φύγης κι εσύ απ’ αυτές που χορύουνε; Του λέει: Δεν μπορώ γιατί μ΄έχει η Μεγάλη Κυρά κοπέλλι. Κι εκεί που χορεύανε οι ξωτερικές, το λέει ο Κούκκος: Ποια είναι αυτή; Να, του λέει, αυτή που θα εμπή μπρος, αυτή είναι η κυρά μου, και τώρα θα σηκωθούμε να φύγουμε. Και που θα πάτε; Τόνε ρωτάει ο Κούκος. Θα πάμε στην Πρέβεζα, του λέει ο Ψαλλίδας εκεί είναι αστραπόβολα πολλά και μπορεί να γλυτώσουμε. Εκεί που τα έλεγε αυτά, του κάνει νόημα η Μεγάλη η Κυρά και έφυγε και χίνηκε πάλι ένας ανεμοστρόβιλος και χαθήκανε από μπροστά του. [Σ.τ.Σ. Τον Κούκκον αυτόν εγνώρισα προσωπικώς προ ετών, τσίτες= διχάλες]

dc.contributor.author	Ταρσούλη, Γεωργία
dc.coverage.spatial	Μεσσηνία, Πύλος, Ζιζάνι
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:11Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:11Z
dc.date.issued	1939
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/295809
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Ήτονε ένας Ψαλλίδας από τη Μοθώνη και τον είχαν πάρει οι ανεράϊδες τώρα και δεκαπέντε χρόνια και χάθηκε. Τώρα και λίγα χρόνια, πριν της Αγιά Σωτήρας, ο θειός μου ο Μιχάλης πήγε κι έβανε κουντέλια (τσίτες). Έδενε τ’ άλογό του κι ούλο ελυώταν. Τόδενε τόβρισκε αμόκα. Τρεις φορές γένηκε τούτο. Μετά παρησιάστηκε ο ψαλλίδας που ήτονε χαμένος δέκα έτη. Φοβήθηκε αυτός. Του λέει: Δε με γνωρίζεις; Είμαι ο Ψαλλίδας. Κι αμέσως εφανερώθηκε ένας ανεμοστρόβιλος, τόνε ξαναπήρε και φανερώθηκε στο Μελισσόκαμπο, εκεί τυλίξανε ένα τσοπανόπουλο με το σκοινί που κράταγε τη γελάδα και το σκοτώσανε, κι απ’ εκεί κατέβηκε ο Ψαλλίδας στου Λαχάνου κι εκεί βρήκε το γέρο Κούκκο απ’ το Χαροκοπιό, που τον είχαν κι εκείνον συνοπαρμένον τα ξωτερικά και τον ξαναφέρανε. Του λέε ο Κούκκος,: Δεν μπορείς να φύγης κι εσύ απ’ αυτές που χορύουνε; Του λέει: Δεν μπορώ γιατί μ΄έχει η Μεγάλη Κυρά κοπέλλι. Κι εκεί που χορεύανε οι ξωτερικές, το λέει ο Κούκκος: Ποια είναι αυτή; Να, του λέει, αυτή που θα εμπή μπρος, αυτή είναι η κυρά μου, και τώρα θα σηκωθούμε να φύγουμε. Και που θα πάτε; Τόνε ρωτάει ο Κούκος. Θα πάμε στην Πρέβεζα, του λέει ο Ψαλλίδας εκεί είναι αστραπόβολα πολλά και μπορεί να γλυτώσουμε. Εκεί που τα έλεγε αυτά, του κάνει νόημα η Μεγάλη η Κυρά και έφυγε και χίνηκε πάλι ένας ανεμοστρόβιλος και χαθήκανε από μπροστά του. [Σ.τ.Σ. Τον Κούκκον αυτόν εγνώρισα προσωπικώς προ ετών, τσίτες= διχάλες]
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Αρ. 1378 Α, σελ. 125, Γ. Ταρσούλη, Ζιζάνι Πυλίας, 1939
dc.relation.sourceindex	1378 Α
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_04545w, D_PAA_04545w2
dc.informant.name	Γαλανόπουλος, Τάσος
dc.informant.gender	Άντρας
dc.informant.age	65
dc.subject.legend	Παράδοση ΚΣΤ
dc.subject.megas	Μετεωρολογία
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	257149/Μεσσηνία, Πύλος, Ζιζάνι

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές