Κάποτε και στα παληά χρόνια μια γυναίκα του χωριού που στο σπίτι της χτύπησε μια τρανή συμφορά τρελλάθηκε και πήρε τα βουνά. Μέρες γύριζε πάνω στα βουνά τρελλή και μέρες ήταν χαμένη. Δεν ήξερε κανείς που ήταν. Ξαφνικά μια μέρα γύρισε στο χωριό. Δεν ήταν τρελλή όμως, ήταν πολύ φρόνιμη και λογική και τα λόγια της ήταν μετρημένα. Το πρόσωπό της ήταν διαφορετικό και φωτισμένο. Τότε την πλησίασαν όλοι οι χωρικοί γιατί τους φάνηκε περίεργο πως αυτή γύρισεν ύστερα από τόσο πολυήμερο χαμό γνωστική ενώ είχε φύγει τρελλή και αναμαλλιασμένη. Τότε αυτή άρχισε να διηγείται στους χωρικούς που όλοι την άκουγαν σαστισμένοι και να λέγη: Μέρες και μέρες γύριζα στις ράχες και στα λαγγάδια των βουνών. Χθες το βράδυ νυχτώθηκα στο βράχο εκείνο που κυττάτε μέσα στα δέντρα του δάσους που είναι πάνω από το χωριό. Νύχτωσεν εκεί και κοιμήθηκα στην κορυφή του που έχει ίσωμα. – Τι είδα το βράδυ που με ξύπνησαν τραγούδια δεν μπορώ να το πω. Κορίτσια χορεύανε και με χάϊδευαν κάθε τόσο στο κεφάλι κι όλο σε κάθε χάδι τους κάτι έφευγεν από το μυαλό μου που ήταν σφιγμένο κι όλο κάτι καθάραινε στη σκέψι μου.» Όταν γίνηκα καλά έφυγαν τα κορίτσια σβύνοντας μέσα στο χάραγμα. Είχα γίνει καλά εγώ γιατί με χάϊδεψαν η νεράϊδες και μου πήραν το κακό που είχα μέσα στο μυαλό. Από τότε οι χωρικοί την πέτρα αυτή που βγήκαν η νεράϊδες, και τώρα όλοι θαρρούν πως κάπου κάπου παρουσιάζονται, την ωνόμασαν στη γλώσσα που μιλάμε  «Σαμοβίλτσκα γκρέτσκα» δηλαδή Βράχος της Νεράϊδας. [Σαμοβίλτσκα γκρέτσκα=(σλαυϊκό) της νεράϊδας η πέτρα. Σαμόβιλ= νεράϊδα, σαμοβίλτσκα= η ανήκουσα εις την νεράϊδα γκρέτκα= πέτρα – βράχος. Σαμοβίλτσκα γκρέτκα= βράχος της Νεράϊδας – Νεραϊδόβραχος, πάνω από το χωριό= Πάνω από το χωριό Κρυσταλλοπηγής (Σμαρδέσι) βρίσκεται ένα δάσος πυκνό και στο μέσον αυτού φαντάζει ο βράχος αυτός θεόρατος. Τον επεσκέφτεται, κανείς και βρίσκει σ’ αυτόν πάνω και το ίσωμα, ολόκληρο αλώνι που μπορεί κάλλιστα να περιλάβη ένα μεγάλο χορό από πολλά άτομα.]

Μπακάλης, Ιωάννης

Κάποτε και στα παληά χρόνια μια γυναίκα του χωριού που στο σπίτι της χτύπησε μια τρανή συμφορά τρελλάθηκε και πήρε τα βουνά. Μέρες γύριζε πάνω στα βουνά τρελλή και μέρες ήταν χαμένη. Δεν ήξερε κανείς που ήταν. Ξαφνικά μια μέρα γύρισε στο χωριό. Δεν ήταν τρελλή όμως, ήταν πολύ φρόνιμη και λογική και τα λόγια της ήταν μετρημένα. Το πρόσωπό της ήταν διαφορετικό και φωτισμένο. Τότε την πλησίασαν όλοι οι χωρικοί γιατί τους φάνηκε περίεργο πως αυτή γύρισεν ύστερα από τόσο πολυήμερο χαμό γνωστική ενώ είχε φύγει τρελλή και αναμαλλιασμένη. Τότε αυτή άρχισε να διηγείται στους χωρικούς που όλοι την άκουγαν σαστισμένοι και να λέγη: Μέρες και μέρες γύριζα στις ράχες και στα λαγγάδια των βουνών. Χθες το βράδυ νυχτώθηκα στο βράχο εκείνο που κυττάτε μέσα στα δέντρα του δάσους που είναι πάνω από το χωριό. Νύχτωσεν εκεί και κοιμήθηκα στην κορυφή του που έχει ίσωμα. – Τι είδα το βράδυ που με ξύπνησαν τραγούδια δεν μπορώ να το πω. Κορίτσια χορεύανε και με χάϊδευαν κάθε τόσο στο κεφάλι κι όλο σε κάθε χάδι τους κάτι έφευγεν από το μυαλό μου που ήταν σφιγμένο κι όλο κάτι καθάραινε στη σκέψι μου.» Όταν γίνηκα καλά έφυγαν τα κορίτσια σβύνοντας μέσα στο χάραγμα. Είχα γίνει καλά εγώ γιατί με χάϊδεψαν η νεράϊδες και μου πήραν το κακό που είχα μέσα στο μυαλό. Από τότε οι χωρικοί την πέτρα αυτή που βγήκαν η νεράϊδες, και τώρα όλοι θαρρούν πως κάπου κάπου παρουσιάζονται, την ωνόμασαν στη γλώσσα που μιλάμε «Σαμοβίλτσκα γκρέτσκα» δηλαδή Βράχος της Νεράϊδας. [Σαμοβίλτσκα γκρέτσκα=(σλαυϊκό) της νεράϊδας η πέτρα. Σαμόβιλ= νεράϊδα, σαμοβίλτσκα= η ανήκουσα εις την νεράϊδα γκρέτκα= πέτρα – βράχος. Σαμοβίλτσκα γκρέτκα= βράχος της Νεράϊδας – Νεραϊδόβραχος, πάνω από το χωριό= Πάνω από το χωριό Κρυσταλλοπηγής (Σμαρδέσι) βρίσκεται ένα δάσος πυκνό και στο μέσον αυτού φαντάζει ο βράχος αυτός θεόρατος. Τον επεσκέφτεται, κανείς και βρίσκει σ’ αυτόν πάνω και το ίσωμα, ολόκληρο αλώνι που μπορεί κάλλιστα να περιλάβη ένα μεγάλο χορό από πολλά άτομα.]

dc.contributor.author	Μπακάλης, Ιωάννης
dc.coverage.spatial	Καστοριά, Κρυσταλλοπηγή
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:10Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:10Z
dc.date.issued	1937
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/295792
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Κάποτε και στα παληά χρόνια μια γυναίκα του χωριού που στο σπίτι της χτύπησε μια τρανή συμφορά τρελλάθηκε και πήρε τα βουνά. Μέρες γύριζε πάνω στα βουνά τρελλή και μέρες ήταν χαμένη. Δεν ήξερε κανείς που ήταν. Ξαφνικά μια μέρα γύρισε στο χωριό. Δεν ήταν τρελλή όμως, ήταν πολύ φρόνιμη και λογική και τα λόγια της ήταν μετρημένα. Το πρόσωπό της ήταν διαφορετικό και φωτισμένο. Τότε την πλησίασαν όλοι οι χωρικοί γιατί τους φάνηκε περίεργο πως αυτή γύρισεν ύστερα από τόσο πολυήμερο χαμό γνωστική ενώ είχε φύγει τρελλή και αναμαλλιασμένη. Τότε αυτή άρχισε να διηγείται στους χωρικούς που όλοι την άκουγαν σαστισμένοι και να λέγη: Μέρες και μέρες γύριζα στις ράχες και στα λαγγάδια των βουνών. Χθες το βράδυ νυχτώθηκα στο βράχο εκείνο που κυττάτε μέσα στα δέντρα του δάσους που είναι πάνω από το χωριό. Νύχτωσεν εκεί και κοιμήθηκα στην κορυφή του που έχει ίσωμα. – Τι είδα το βράδυ που με ξύπνησαν τραγούδια δεν μπορώ να το πω. Κορίτσια χορεύανε και με χάϊδευαν κάθε τόσο στο κεφάλι κι όλο σε κάθε χάδι τους κάτι έφευγεν από το μυαλό μου που ήταν σφιγμένο κι όλο κάτι καθάραινε στη σκέψι μου.» Όταν γίνηκα καλά έφυγαν τα κορίτσια σβύνοντας μέσα στο χάραγμα. Είχα γίνει καλά εγώ γιατί με χάϊδεψαν η νεράϊδες και μου πήραν το κακό που είχα μέσα στο μυαλό. Από τότε οι χωρικοί την πέτρα αυτή που βγήκαν η νεράϊδες, και τώρα όλοι θαρρούν πως κάπου κάπου παρουσιάζονται, την ωνόμασαν στη γλώσσα που μιλάμε «Σαμοβίλτσκα γκρέτσκα» δηλαδή Βράχος της Νεράϊδας. [Σαμοβίλτσκα γκρέτσκα=(σλαυϊκό) της νεράϊδας η πέτρα. Σαμόβιλ= νεράϊδα, σαμοβίλτσκα= η ανήκουσα εις την νεράϊδα γκρέτκα= πέτρα – βράχος. Σαμοβίλτσκα γκρέτκα= βράχος της Νεράϊδας – Νεραϊδόβραχος, πάνω από το χωριό= Πάνω από το χωριό Κρυσταλλοπηγής (Σμαρδέσι) βρίσκεται ένα δάσος πυκνό και στο μέσον αυτού φαντάζει ο βράχος αυτός θεόρατος. Τον επεσκέφτεται, κανείς και βρίσκει σ’ αυτόν πάνω και το ίσωμα, ολόκληρο αλώνι που μπορεί κάλλιστα να περιλάβη ένα μεγάλο χορό από πολλά άτομα.]
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Αρ. 1101 Α, σελ. 21, Κρυσταλλοπηγή Σμάρδεκ Καστοριάς, Ι. Μπακάλης, 1937
dc.relation.sourceindex	1101 Α
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.notes	Διήγησις χωρικών
dc.description.bitstream	D_PAA_04528w, D_PAA_04528w2, D_PAA_04528w3
dc.subject.legendtitle	Σαμοβίλτσκα γκρέτκα
dc.subject.legend	Παράδοση ΚΣΤ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	735925/Καστοριά, Κρυσταλλοπηγή

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές