Τη νύχτα το τρεχούμενο νερό κοιμάται, δεν τρέχει και θάρθη η ώρα του να ξυπνήση. Δεν κάνει κανείς να το ξυπνήση ξαφνικά γιατί μπορεί να πάθη κακό. Κάποια φορά πήγαινα με τ’ άλογο στις Μηλίτσες και ήταν νύχτα και στάθηκα εκεί στης Αρβανίτσας τη βρύση να ποτίσω τ’ άλογο. Εγώ αφηρημένος καθώς ήμουνα δεν έδωσα προσοχή που δεν ακουγόταν το νερό να τρέχη. Κανιά φορά το ακούω φρρ! Κι έτρεχε. Μωρέ, λέω, κοιμόταν το νερό και το ξύπνησα καλά το λένε που κοιμάται τη νύχτα!